نگه میداشتند، و در این کار از جانب پروردگارتان آزمایشی بزرگ بود).۱
ازآنجاکه این رخداد میان بنیاسرائیل اتفاق افتاده است و از طرفی در انتهای آیه میفرماید: «وَفی ذلِکمْ بَلاءٌ» این نتیجه حاصل میگردد که این مشقت در دنیا اتفاق افتاده است؛ زیرا عذابهای اخروی جنبه امتحانی و بلایی ندارند بلکه در آخرت آنچه از عذاب مطرح میشود، چهره عقوبتی و کیفری دارد. بلایی که با رویکرد امتحان بر بنده وارد میشود، دنیوی خواهد بود؛ زیرا دنیا محل ابتلا و امتحان است؛ لذا مراد از عذاب بد در این آیه، سختیها و فشارهای دنیوی است.
واژه «یسومونکم» از «سام، یسوم» به معنای «کلّفه» (به سختی انداختن) میآید. ابنمنظور در ادامه میگوید: بیشترین کاربرد این لغت در عذاب و شر و ظلم است.۲ و «یقتلون» از مصدر «تقتیل» به معنای زیادهروی در کشتن است؛۳ زیرا تشدید برای تکثیر مورد استفاده قرار میگیرد. فرعونیان برای عدم تحقق تولد موسی دست به قتلعام کودکان بنیاسرائیل زدند و «یستحیون» از مصدر «استحیاء» به معنای زنده نگاه داشتن برای خدمت به کار میرود.۴
فراهیدی، استعمال واژه «الْبَلَاءُ» را در موضوع خیر و شر میداند. او معتقد است؛ ابتلای بندگان در بلاء حسن و بلاء سیئ است.۵ برخی «ذلک» را اشاره به «انجینا» یا «العذاب» دانستهاند.۶ اگر ضمیر «ذلک» به «أَنْجَیناکمْ» باز
1.. اعراف: ۱۴۱.
2.. ابن منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۳۱۱.
3.. حسینی شیرازی، تقریب القرآن إلی الأذهان، ج۲، ص۲۳۸.
4.. سبزواری نجفی، الجدید فی تفسیر القرآن المجید، ج۳، ص۲۰۶.
5.. فراهیدی، العین، ج۸، ص۳۴۰.
6.. کاشانی، زبدة التفاسیر، ج۲، ص۵۸۹.