57
جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)

متکلمان آل یقطین و دیگر شاگردان یونس

از جمله کسانی که در بغداد ذیل جریان کلامی هشام‌‌بن ‌حکم فعالیت می‌کردند، متکلمانی از خاندان سرشناس آل یقطین بودند. گزارش‌هایی در دست داریم که علی‌‌بن ‌یقطین، نامدارترین شخصیت آل یقطین و از اصحاب برجسته امام کاظم‌ علیه السلام، با هشام‌‌بن ‌حکم، متکلم بنام امامیه در بغداد ارتباطاتی داشته است.۱ با این وجود گزارشی از شاگردی علی‌‌بن ‌یقطین و سایر یقطینی‌ها نزد هشام در دست نیست. اما می‌دانیم که بعضی از افراد شاخص آل یقطین در زمره شاگردان ممتاز یونس‌‌بن‌ عبدالرحمان قرار داشته‌ و در امتداد خط فکری هشام‌‌بن‌ حکم در بغداد نقش‌‌آفرین بوده‌اند.

یکی از این افراد جعفربن‌ عیسی‌‌بن ‌عبیدبن ‌یقطین - از اصحاب امام کاظم‌،۲ امام رضا ۳ و امام جواد علیهم السلام۴ - است که مباحث كلامی را نزد یونس‌‌بن ‌عبدالرحمان و هشام مشرقی، دو تن از شاگردان فکری هشام‌‌بن‌ حكم، فرا گرفته بود. وی در این خصوص به حضرت امام رضا علیه السلام می‌گوید: «هما ادّبانا و علمانا الكلام»۵ و خواستار ارزیابی آن حضرت از كلام‌‌آموزی خود نزد آن دو می‌شود.۶ یقطینی، وابستگی زیادی به جریان فكری هشام‌‌بن‌ حكم و یونس‌‌بن‌ عبدالرحمان داشته است. او با نقل روایاتی می‌کوشید تا ضمن رفع اتهامات از هشام‌‌بن‌ حكم، برتری اندیشه كلامی وی را بر سایر اصحاب نیز نشان دهد.۷ همچنین وی در تمجید از استادش یونس نیز اخباری را

1.. طبق گزارشی از حسن‌‌بن‌ علی‌‌بن‌ یقطین كه در منابع آمده است، علی‌‌بن یقطین كارگزار سرشناس عباسیان در بغداد برای انجام پاره‌ای از امورات امام موسیٰ كاظم علیه السلام به دستور آن حضرت با هشام ‌بن حکم - متكلم برجستۀ امامیه - همكاری می‌كرده است. (شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۵۴۶).

2.. كلینی، الكافی، ج۷، ص۴۰۰.

3.. شیخ طوسی، رجال، ص۳۵۳.

4.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۷۷۹.

5.. همان، ص۷۸۹.

6.. همان.

7.. او نقل می‌كند كه علی‌‌بن‌ یونس‌‌بن ‌بهمن از امام رضا علیه السلام پرسش كرد كه زراره می‌گوید هوا مخلوق و شیء نیست و هشام ‌بن حکم می‌‌گوید هوا مخلوق و شیء است؛ نظریۀ كدام یک بر صواب است؟ امام در پاسخ، نظریۀ هشام را تأیید كرد. او در رفع اتهام از هشام و تمجید از وی روایت دیگری را نیز نقل کرده است. (شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۵۴۴-۵۴۶).


جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)
56

کرده‌اند.۱ در حالی که از مجموع آثار و منقولات وی هیچ‌ گونه نشانه‌ای مبنی بر تشبیه‌گرایی یونس مشاهده نمی‌شود. در کتاب تحف العقول در ضمن روایتی، باور به معرفت اکتسابی، به یونس نسبت داده شده که امام رضا علیه السلام نیز این دیدگاه را رد کرده‌‌اند.۲ به چند دلیل نمی‌توان به این ‌تک روایت اعتماد کرد: یکم، در متون دست اول کلامی همچون کتاب کافی و کتاب توحید از این گزارش سخنی به میان نیامده است؛ دوم، فرقه‌نگاران و مقالات‌‌نویسان نیز چنین نظریه‌ای را در مسئله معرفت به یونس نسبت نداده‌اند؛ سوم، شخص یونس‌‌بن عبدالرحمان، راوی احادیث معرفت اضطراری می‌باشد.۳ البته برخی پژوهشگران در این باره گفته‌اند که یونس نیز همانند استادش هشام‌‌بن‌حکم به معرفت اضطراری باور داشته است. اما از آنجایی‌که هشام‌‌بن ‌حکم فعلیت معرفت را به استدلال و نظر می‌دانسته، لذا عده‌‌ای از اصحاب، دیدگاه آنان را اکتسابی پنداشته‌اند.۴

یونس‌‌بن ‌عبدالرحمان افزون بر نگارش کتاب‌های فراوان،۵ شاگردان برجسته‌ای نیز در بغداد تربیت کرده است که ادامه دهنده جریان فکری هشام‌‌بن ‌حکم و یونس در نیمه اول سده سوم به شمار می‌رفته‌اند که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم.

1.. بغدادی، الفرق بین الفرق، ص۲۰۸؛ صفدی، الوافی بالوفیات، ج۲۹، ص۱۸۳.

2.. «قال الفضل قلت لأبی الحسن الرضا علیه السلام یونس‌‌بن‌ عبدالرحمان یزعم أن المعرفه إنما هی اكتساب. قال  علیه السلاملا ما أصاب، إن اللّه یعطی من یشاء، فمنهم من یجعله مستقرا فیه ومنهم من یجعله مستودعا عنده، فأما المستقر، فالذی لا یسلب اللّه ذلك أبدا. وأما المستودع، فالذی یعطاه الرجل ثم یسلبه إیاه» (ابن‌شعبه حرانی، تحف العقول، ص۴۴۴).

3.. «عن یونس‌‌بن عبدالرحمان، عن حمادبن عثمان، عن عبد - الاعلى، قال: قلت لأبی عبداللّه علیه السلام: هل جعل فی الناس اداه ینالون بها المعرفه؟ - قال: لا، قلت: فهل كلفوا المعرفه؟ - قال: لا، إن على اللّه البیان، لا یكلف اللّه العباد إلا وسعها، و لا یكلف نفسا إلا ما آتاها» (برقی، المحاسن، ج۱، ص۲۷۶-۲۷۷).

4.. رضایی، «تطور معنا و منزلت عقل در کلام امامیه»، ص۱۵۳؛ امیرخانی، «معرفت اضطراری در اندیشه‌های نخستین اسلامی»، ص۲۰۱.

5.. ابن‌ندیم، الفهرست، ص۲۷۶.

  • نام منبع :
    جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1398
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9679
صفحه از 478
پرینت  ارسال به