53
جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)

هوادار هشام‌‌بن ‌حکم در حوزه جغرافیایی بغداد می‌پردازیم.

فعالیت‌های کلامی یونس‌‌بن ‌عبدالرحمان

برجسته‌ترین و پرآوازه‌ترین شاگرد هشام‌‌بن‌ حکم، ابومحمد یونس‌‌بن‌ عبدالرحمان - از اصحاب امام کاظم علیه السلام و امام رضا علیه السلام - ۱ نام دارد که از موالی خاندان سرشناس آل یقطین و اهل بغداد بوده است.۲

به نظر می‌رسد یونس‌‌بن‌ عبدالرحمان و ابوجعفر محمدبن‌ خلیل بغدادی معروف به سکاک، از جمله کسانی ‌باشند که پس از مهاجرت هشام‌‌بن‌ حکم از کوفه به بغداد، در آنجا نزد وی تربیت شده و پرورش یافتند. یونس با هشام‌‌بن‌ حکم ارتباط نزدیک و تنگاتنگی داشت تا جایی‌که از او با تعبیر «من غلمان هشام» نام برده‌اند.۳ او پس از مرگ هشام‌‌بن‌ حکم نیز به عنوان جانشین شاخص استادش، رهبری جریان فکری منسوب به هشام را عهده‌‌دار گردید.۴ البته چهره برجسته کلامی و فقهی یونس موجب گردید که خودش به تنهایی نیز مورد توجه قرار بگیرد. از این رو برخی نویسندگان از شاگردان و متأثران دیدگاه‌های یونس، با تعبیر «یونسیه»۵ و یا «یونسی»۶ یاد نموده‌اند.

یونس‌‌بن‌ عبدالرحمان پس از استادش هشام‌‌بن‌ حکم، فعالیت‌های کلامی را با تمام فشارها و تنگناهای سیاسی دستگاه خلافت عباسی، در بغداد پیگیری نمود. با این حال افکار و اندیشه‌های کلامی وی به اندازه دیدگاه‌های کلامی هشام‌‌بن‌ حکم

1.. نجاشی، رجال، ص۴۴۶.

2.. ابن‌شهرآشوب، معالم العلماء، ص۱۶۷.

3.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۵۶۱.

4.. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۱۸.

5.. بغدادی، الفرق بین الفرق، ص۲۰۸.

6.. شیخ طوسی، رجال، ص۳۶۱، ۳۹۱، ۴۰۱.


جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)
52

جریان‌های فکری امامیه در بغداد

جریان فکری هشام‌‌بن حکم در بغداد

ابومحمد هشام‌‌بن‌ حکم از اصحاب امام صادق علیه السلام و امام کاظم علیه السلام، یکی از نامدارترین متکلمان امامیه در سده دوم هجری به شمار می‌رود، امام صادق علیه السلام در تمجید او فرموده است: «هشام‌‌بن ‌حکم پرچمدار حق ما، راهبر گفتار ما، مؤید صدق ما و نابود کننده باطل دشمنان ماست. کسی که از او و آثارش پیروی کند از ما پیروی کرده است و کسی که با او مخالفت کند و سخنانش را منکر شود، با ما مخالفت کرده و منکر ما شده است»؛۱ شیخ مفید نیز با تعبیر «كان من أكبر أصحاب أبی‌عبداللّه جعفربن ‌محمد علیه السلام» از وی یاد کرده است.۲ جایگاه علمی وی آنقدر رفیع بود که برخی برای شهرت خویش، از مناظره خود با هشام سخن می‌گفتند.۳

هشام‌‌بن‌ حکم در پرتو معارف اهل بیت علیهم السلام، منظومه فکری و کلامی ویژه‌ای را پی‌ریزی کرد که در این راستا شاگردانی را پرورش داد و آثاری نیز تألیف کرد. او نظریه‌پردازی و تبیین‌های نوینی را در موضوعات کلامی چون توحید و صفات و امامت ارائه داد که برای مدت‌های طولانی در محافل خردورزی، مورد نقد و بررسی قرار داشته است.۴ در این میان پیروان فکری هشام‌‌بن‌ حکم که در منابع به، «هشامیه»۵ یا «حَکَمیه»۶ مشهورند، پس از هشام ضمن دفاع از تعالیم و آموزه‌های او، به گسترش آنها نیز همت گماشتند. در این بخش به شناسایی و معرفی جریان

1.. سید مرتضی، الشافی، ج۱، ص۸۵؛ ابن‌شهر آشوب، معالم العلماء، ص۱۶۳؛ اسعدی، هشام‌‌بن‌ حکم، ص۳۵.

2.. شیخ مفید، الفصول المختارة، ص۵۲.

3.. «قال رجل لهشام‌‌بن الحكم: أنت أعلم الناس بالكلام قال: كیف ولم تكلمنی قال: رأیت كل حاذق یزعم أنه ناظرك وغلبك فلولا أنك عندهم الغایة لما فخروا بذلك» (زمخشری، ربیع الأبرار، ج۴، ص۱۸).

4.. دربارۀ آگاهی از دیدگاه‌های کلامی هشام ‌بن حکم نک: اسعدی، هشام‌‌بن‌ حکم، سراسر کتاب.

5.. بغدادی، الفرق بین الفرق، ص۷۱؛ شهرستانی، الملل و النحل، ج۱، ص۱۸۴.

6.. فخر رازی، اعتقادات فرق المسلمین، ص۵۹.

  • نام منبع :
    جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1398
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9487
صفحه از 478
پرینت  ارسال به