345
جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)

البته برخی از آنان بر سر پاره‌ای از مسائل اعتقادی، تقیه را کناری وا می‌نهادند؛۱ چه بسا این کار به قیمت جان آنان تمام می‌شد.

در این مجال به بعضی از شاعران ممتاز شیعه بصره که با ابزار شعر به دفاع از مباحث اعتقادی پرداخته‌اند، اشاره می‌کنیم:

اشجع سلمی بصری

ابوالولید اشجع‌‌بن عمرو سلمی از شاعران شیعی و اهل بصره می‌باشد، او اواخر سده دوم هجری درگذشته است. ابوبکر صولی (م.۳۳۶ق) - نویسنده بصری - به صراحت او را امامی‌مذهب معرفی کرده است۲ و ابن‌ شهرآشوب نیز در کتاب معالم العلماء، وی را در زمره شعرای «متکلف» اهل بیت‌‌ علیهم السلام جای داده است.۳ اشجع سلمی شاعری توانمند و پرآوازه بود.۴ وی در عنفوان جوانی در مجالس ادبی بصره حضور می‌یافت و نزد بزرگان اهل ادب بصری پرورش یافت.۵

برخی منابع گزارش کرده‌اند که اشجع به واسطه انس‌بن ابی‌‌شیخ نصری از یاران جعفر‌بن یحییٰ برمکی و مبارک آموزگار فضل‌بن یحییٰ برمکی نزد دولتمردان برمکی راه یافت۶ و مدح آنان گفت.۷ احتمال می‌رود او در همین زمان از بصره،

1.. گفته شده دعبل خزاعی شاعر مشهور امامیه، مأمون خلیفۀ مقتدر عباسی را هجو کرد. (ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۱، ص۵۱۹).

2.. صولی، الاوراق، ج۱، ص۷۴.

3.. ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ص۱۸۷.

4.. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۸، ص۳۹۷.

5.. صولی، الاوراق، ج۱، ص۷۴؛ البته او به همراه هارون‌‌الرشید به شهر رقه رفته و مدتی را نیز در آنجا به سر برده است. (ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۸، ص۳۹۷) از این رو برخی نویسندگان، وی را اهل رقه و رقی معرفی کرده‌اند. (ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۹، ص۱۰۵؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۴، ص۸۹)

6.. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۸، ص۴۰۱-۴۰۲.

7.. ابن قتیبه، الشعر و الشعراء، ج۲، ص۸۶۹؛ ثعالبی، الاعجاز و الایجاز، ص۱۵۶.


جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)
344

کمیت‌بن زید اسدی که به «امام شعراء اهل البیت» معروف بود، ۱ نیز از کوفه به بصره می‌آمده و در مجالس ادبی آن شهر شرکت می‌کرده است. گفته شده کمیت‌بن زید اسدی، ابتدا قصیده‌های مشهور هاشمیات را در بصره بر فرزدق - دیگر شاعر دوستدار اهل بیت علیهم السلام - عرضه کرد۲ و پس از تأیید فرزدق به مدینه رفته و سروده‌اش را برای امام باقر علیه السلام و سایر علویان قرائت نمود.۳ یکی دیگر از سرشناس‌ترین شعرای شیعه، اسماعیل‌بن محمد‌بن بصری (م.۱۷۳ق) معروف به «سید حمیری» می‌باشد که در سده دوم هجری در کشمکش‌های شعر اعتقادی بصره نقش مهمی داشته است. او در میان بصریان عثمانی‌گرا، اهل بیت‌‌ علیهم السلام - به ویژه امام علی علیه السلام - را شجاعانه ستایش می‌کرد؛ از سوی دیگر، بی‌باکانه زبان به مذمت خلفای نخستین می‌گشود.۴

جریان شاعران شیعی بصره به تدریج رشد کرده و گسترش یافت. تقریباً از نیمه سده دوم هجری، شاعران برجسته شیعه در کارزار ادبیات مذهبی و اشعار آیینی حضور پر رنگی داشتند که ضمن دفاع از اعتقادات شیعی، در برابر شاعران مخالف اهل بیت‌‌ علیهم السلام نیز صف‌‌آرایی کرده بودند. این جریان ادبی تا نیمه سده چهارم، با فراز و نشیبی در بصره تداوم داشته است. البته در این بازه زمانی برخی شاعران شیعه از بصره به شهرهایی چون بغداد و سامرا آمده و حتیٰ به دربار خلفا نیز راه یافته بودند.

در سده‌‌های نخستین، جامعه شاعران خواه ناخواه با خلفا و کارگزاران سیاسی مرتبط بوده و شعرای شیعه نیز از این موضوع مستثنا نبوده‌اند، آنان ضمن حفظ اعتقادات خود با در پیش گرفتن روش تقیه در دستگاه خلافت حضور می‌یافتند.۵

1.. ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۵۰، ص۲۴۷.

2.. مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۲۲۸-۲۲۹.

3.. همان، ص۲۲۹-۲۳۰.

4.. ضیف، تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۱۱-۳۱۲.

5.. همان، ج۴، ص۳۸۵-۳۸۶.

  • نام منبع :
    جریان‌شناسی فکری امامیه در دوران فترت(میانۀ مدرسۀ کوفه و مدرسۀ بغداد)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1398
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9469
صفحه از 478
پرینت  ارسال به