روایات استادش را در آنجا انتشار داده است.۱ گفته شده هارون‌بن موسیٰ تلعکبری از راویان امامی در سال ۳۲۲ قمری از وی حدیث شنیده و اجازه نقل کتاب‌های محمد‌بن زکریای غلابی را نیز از وی گرفته است.۲
افزون بر این افرادی که اشاره کردیم، برخی راویان شیعی نیز به بصره رفته و در آنجا منقولات تاریخی را فرا گرفته و در مراکزی چون بغداد و قم انتشار داده‌اند. یکی از این افراد محمد‌بن احمد صفوانی از عالمان امامی بغداد می‌باشد که در بصره، اخباری از عبدالعزیز‌بن یحییٰ جلودی گرفته بود، که به نقل از او در منابع روایی انعکاس یافته است.۳ همچنین ابراهیم‌بن اسحاق طالقانی - از مشایخ شیخ صدوق - از جمله کسانی است که در اوایل سده چهارم در بصره از عبدالعزیز جلودی، روایات تاریخی و فضایل شنیده است و شیخ صدوق از طریق وی به این گزارش‌ها دست یافته است.۴
تأثیرپذیری مورخان اهل سنت از تاریخنگاران امامی بصره
حضور پر رنگ و فعال جریان تاریخ‌نگاری امامیه در بصره، موجب گردید تا مورخان عامه به تعامل با تاریخنگاران شیعی تن دهند و حتیٰ در برخی موارد نیز تحت تأثیر رویکردهای تاریخی - کلامی آنان قرار بگیرند. در این زمینه میبینیم که مورخان مشهور اهل سنت، چه بی‌واسطه و چه با واسطه از گزارش‌های تاریخی تاریخنگاران امامی، در آثارشان بهره برده‌اند. به عنوان نمونه می‌توان به افرادی چون محمد‌بن حبیب بغدادی
1.. طبری، دلائل الامامة، ص۸۱-۸۸.
2.. شیخ طوسی، رجال، ص۴۱۰.
3.. طبری، دلائل الامامة، ص۱۱۰، ۱۲۸، ۱۴۶، ۱۵۳.
4.. شیخ صدوق، أمالی، ص۷۲۹؛ شیخ صدوق، التوحید، ص۷۹- ۸۰؛ شیخ صدوق، الخصال، ص۵۸۰- ۵۸۱.
