127
آموزۀ أمر بین أمرین در ‌اندیشۀ امامیۀ نخستین

چنانکه معتزله می‌گویند باطل است، زیرا روایت از اهل بیت علیهم السلام در این زمینه آمده است.۱

این گروه، وارد بحث‌های نظری و تئوری‌پردازی نمی‌شدند. دیدگاه ایشان ‌درباره خلق اعمال نیز همان باورشان در موضوع فاعلیت است که نه جبر را می‌پذیرند و نه معتقد به اختیار تفویضی هستند.

دیدگاه دیگر که در این گزارش آمده است، نظریه هشام بن حکم و اصحاب او است. هشام بن حکم و سایر متکلمان نظریه‌پرداز مدرسه کوفه، افزون بر روایاتی که از اهل بیت علیهم السلام دریافت و نقل می‌کردند در تلاش برای تبیین و نظام‌سازی این معارف، نظریه‌هایی ارائه ‌می‌کردند.

اشعری از جعفر بن حرب معتزلی نقل کرده که می‌گفت:

۰.هشام بن حکم بر این باور بود که افعال انسان از آن جهت که خود اراده می‌کند، اختیاری است اما از آن جهت که واقع نمی‌شود مگر پس از پدید آمدن سبب مهیج، اضطراری است.۲

در حقیقت، این نظریه تبیین «لا جبر و لا تفویض» است که بر اساس مبانی أمر بین أمرین، یعنی نظریه استطاعت و حاکمیت اراده و مشیت الهی ارائه شده است. توضیح بیشتر این نظریه را به دیدگاه هشام در مسئله استطاعت موکول می‌کنیم. اما نکته مهم اینکه، این نظریه نیز همانند نظریه پیشین جبر را انکار می‌کند، چنانچه اختیار تفویضی را نیز باطل می‌داند.

1.. اشعری، مقالات الاسلامیین، ص۴۱.

2.. اشعری، مقالات الاسلامیین، ص۴۱. «انه کان یقول: ان افعال الانسان اختیار له من وجه اضطرار من وجه؛ اختیار من جهة انه ارادها و اکتسبها و اضطرار من جهة انها لا تکون منه الا عند حدوث السبب المهیج».


آموزۀ أمر بین أمرین در ‌اندیشۀ امامیۀ نخستین
126

تفویض از سوی سایر جریان‌های کلامی مطرح ‌شد که نظریه اهل بیت علیهم السلام از آغاز، نفی صریح هر دو نظریه بود. با توجه به آنچه در فصل پیشین از روایات منقول از اهل بیت علیهم السلام - در موضوع فاعلیت انسان و موضع‌گیری در برابر نظریه‌های جبرگرا و تفویض‌گرا - گذشت، بی‌تردید می‌توان مدعی شد که همه امامیه در کوفه، نفی جبر و نفی تفویض را به عنوان اصلی مسلم پذیرفته بودند. حتی آن دسته از کسانی که پا به عرصه نظریه‌پردازی نمی‌گذاشتند، با نقل روایات ائمه علیهم السلام در نفی جبر و تفویض بر این باور استوار بودند.۱

یکی از منابعی که گزارش نسبتاً تفصیلی از دیدگاه‌های موجود در جهان اسلام تا پایان سده سوم ارائه کرده است، کتاب مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین اثر ابوالحسن اشعری است. گزارش اشعری از ‌اندیشه امامیه در موضوع افعال عباد، وضعیت جامعه شیعی را در این مسئله به روشنی ترسیم می‌کند. در گزارش اشعری، امامیه در موضوع افعال بندگان، سه دیدگاه مطرح کرده‌اند: - به تعبیر خود اشعری - دیدگاه اول، مربوط به گروهی از معتزله است که در مسئله امامت، باور شیعی پیدا کرده‌اند «قوم یقولون بالاعتزال و الامامه». این گروه که با عنوان معتزلیان شیعه شده، شناخته شده‌اند۲ و از معاصران اشعری هستند، اعمال بندگان را مخلوق خدا نمی‌دانند.

در این گزارش، باور گروه دوم از شیعیان که به نظر می‌رسد همان محدثان و به تعبیری جریان غالب در کوفه باشند، چنین آمده است:

۰.این گروه اگرچه تبیینی از مخلوق یا غیر مخلوق بودن افعال انسان ارائه نمی‌دهند، اما معتقدند جبر چنانکه جهمیه معتقد بودند و نیز تفویض

1.. اشعری، مقالات الاسلامیین، ص۴۱.

2.. نک: میرزایی، «نقش معتزلیان شیعه شده در گرایش کلام امامیه به اعتزال»، ص۳۰.

  • نام منبع :
    آموزۀ أمر بین أمرین در ‌اندیشۀ امامیۀ نخستین
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1398
    نوبت چاپ :
    اول
    شمارگان :
    500
تعداد بازدید : 995
صفحه از 230
پرینت  ارسال به