الْأَمْرُ)۱؛ (فَإِذا قَضى أَمْراً فَإِنَّما يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ)۲؛ امر الهی ممکن است همچون عطای اسحاق به ابراهیم خلیل مایه رحمت باشد (قالُوا أَتَعْجَبينَ مِنْ امر اللّه رَحْمَتُ اللّه وَ بَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَميدٌ مَجيدٌ)۳؛ یا به نزول عذاب الهی بیانجامد (يا إِبْراهيمُ أَعْرِضْ عَنْ هذا إِنَّهُ قَدْ جاءَ امر رَبِّكَ وَ إِنَّهُمْ آتيهِمْ عَذابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ)۴؛ اما در هر حال قطعی است و چاره‌ای در برابر آن وجود ندارد.۵
د. تقدیر
«تقدیر» به معنای اندازه‌گیری۶، اصطلاح دیگری است که در ارتباط با فعل و اراده الهی بوده و با سایر هم ریشه‌هایش در قرآن استعمال شده است. خداوند هرآنچه خلق نموده به اندازه و مقدار مشخص شده‌ای است (وَ خَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْديراً) ۷؛ (إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ)۸.
در آیه دیگری بیان شده است که خزانه‌های هر چیزی نزد خدا موجود است و خداوند به اندازه‌های تعیین شده از آن خزانه‌ها نازل می‌کند (وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ)۹.
نزول باران نیز به اندازه و میزان مشخص است (وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ
