و پاكى آنان در معرض تهديد قرار گرفت ، قرآن كريم ، شيوه دفاعى حجاب را معرّفى كرد تا موجب ايمنى زنان گردد . ۱ اين امر به سرعت و شدّت ، مورد استقبال زنان مسلمان و پاك دامن قرار گرفت . نخست ، زنان مسلمان ، فقط گيسوان خود را مى پوشاندند كه هر چند به كاهش تحريك منجر مى شد ، امّا باز بودن گردن و سينه ، هنوز موجبات وسوسه انگيزى را فراهم مى ساخت . به همين جهت ، قرآن كريم با مطرح كردن پوشش تكميلى ـ كه گوش ها و گردن و سينه را نيز در برمى گرفت ـ پوشيدگى را كامل كرد . ۲ اين تدبير ، سبب مى شود كه زيبايى هاى زن از چشمان هرزه هوسبازان ، پنهان بماند و از توليد جلوه هاى بصرى آلوده ، جلوگيرى كند . اين ، ويژگى شهر حياست ؛ امّا در شهر بى شرم با پديده برهنگى مواجهيم . اين پديده در فضاهاى تفريحى ، بخصوص در سواحل درياها به اوج خود مى رسد و صحنه هاى زشت و زننده اى را مى آفريند .
شكل ديگر ، استفاده از آرايه هاست . آرايه ها ممكن است به صورت آرايش سر و صورت ، استفاده از انواع زيورآلات ، مُد لباس و يا استفاده از رنگ ها و پارچه هاى جذّاب باشد . همه اينها در مفهوم «تبرُّج» ، جمع مى شوند كه از ويژگى هاى زنان جاهليت است . ۳ اصل تبرّج و خروج از منزل با زينت كامل ، ويژگى عصر جاهليت اوّل است و اختصاص به امروز ندارد . ممكن است شيوه آرايش و انواع آرايه ها مُدرن شده باشند ؛ امّا اصل تبرّج ، ويژگى جاهليت است كه فراتر از زمان و مكان و نژاد بوده ، خروجى ناپاك به شمار مى رود .
مسئله ديگر ، استفاده زنان از پوشش هاى نازك و بدن نماست . اين مسئله در
1. «يَـأَيُّهَا النَّبِىُّ قُل لاِّ?زْوَ جِكَ وَ بَنَاتِكَ وَ نِسَآءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَـبِيبِهِنَّ ذَ لِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلاَ يُؤْذَيْنَ ؛ اى پيامبر ! به همسرانت و دخترانت و زنان مؤمنان بگو روسرى هاى بلند خود را فرو افكنند . اين كار براى اين كه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند ، بهتر است» . (احزاب ، آيه ۵۹ )
2. «وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ ؛ و اطراف روسرى هاى خود را بر سينه خود افكنند» . (نور ، آيه ۳۱)
3. «وَ لاَ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَـهِلِيَّةِ الْأُولَى ؛ و مانند روزگار جاهليت قديم ، زينت هاى خود را آشكار مكنيد» (احزاب ، آيه ۳۳)
