97
درآمدی بر زبان شناسی تطبیقی قرآن و تورات

ب) اشاره به تمثیل۱ یک فریسی۲ و باجگیر که در عهد جدید آمده است؛ اما نویسنده مقاله این نظریه بل را درخور مناقشه می‏داند.۳

اشپایر نیز آن را با חטא / ḥeta به معنای گناه مرتبط می‎داند و در توضیح، به اعداد ۱۴: ۳۹ ـ ۴۰ و تثنیه ۱: ۴۱ ـ ۴۶ اشاره می‎کند:

و چون‏ موسی‏ این‏ سخنان‏ را به‏ جمیع‏ بنی‏اسرائیل‏ گفت‏، قوم‏ بسیار گریستند؛ و بامدادان‏ به‏‎زودی‏ برخاسته‏، به‏ سر کوه‏ برآمده‏، گفتند: «اینک‏ حاضریم‏ و به‏ مکانی‏ که‏ خداوند وعده‏ داده‏ است‏ می‏رویم‏، زیرا گناه‏ کرده‏ایم (כִּי חָטָאנוּ / kî ḥātānû) (اعداد ۱۴: ۳۹ ـ ۴۰).

شاهد مثال در این فقره عبارت חָטָאנוּ / ḥātānû است که به نظر اشپایر با حطّه ارتباط معنایی و لفظی دارد. وی نظریاتی تفسیری نیز در این زمینه دارد که مورد

1.. در انجیل لوقا ۱۸: ۹ ـ ۱۴ مسیح این تمثیل را بیان می‏کند:
«و این مَثَل را آورد برای بعضی که بر خود اعتماد می‏داشتند که عادل بودند و دیگران را حقیر می‏شمردند؛ که دو نفر یکی فریسی و دیگری باجگیر به هیکل رفتند تا عبادت کنند.آن فریسی ایستاده، بدینطور با خود دعا کرد که خدایا تو را شکر می‏کنم که مثل سایر مردم حریص و ظالم و زناکار نیستم و نه مثل این باجگیر. هر هفته دو مرتبه روزه می‏دارم و از آنچه پیدا می‏کنم، ده یک می‏دهم؛ اما آن باجگیر دور ایستاده، نخواست چشمان خود را به سوی آسمان بلند کند؛ بلکه به سینه خود زده گفت، خدایا بر من گناهکار ترحم فرما. به شما می‏گویم که این شخص، عادل کرده شده به خانۀ خود رفت به خلاف آن دیگر؛ زیرا هر که خود را برافرازد، پست گردد و هر کس خویشتن را فروتن سازد، سرافرازی یابد».

2.. فریسیان (لاتین: pharisæus گرفته‎شده از لغت عبری פְּרוּשִׁים پروشیم به معنای گروه جدا) در مقابل صدوقیان و اسنیان، بخش بزرگی از کاهنان یهود را شامل می‏شدند که در برابر یونانی‏زدگی مقاومت و بر اجرای تمام شریعت موسی (ع) پافشاری می‏کردند. تقابل فکری آنها با مسیح در اناجیل به‎خوبی مشهود است (نک. متی ۲۳ : ۱۳ ـ ۲۹).

3.. R. Bell, A Commentary on the Quran, ed. By C. E. Bosworth and M. J. Richardson (Manchester, ۱۹۹۱), on ۲: ۵۸
به نقل از:
Busse, R. "BĀb ḤiṬṬA: QurʾĀn ۲: ۵۸ And the entry into Jerusalem", Jerusalem Studies in Arabic and Islam, vol. ۲۲, p. ۲, ۱۹۹۸.


درآمدی بر زبان شناسی تطبیقی قرآن و تورات
96

ج) لزینسکی۱ آن را اقتباس از واژه חטה / ḥitā می‏داند که به معنای گندم است. سرانجام، وی تصریح می‏کند هیچ یک از این پیشنهادها قانع‎کننده نیست و خاستگاه واژه کماکان به صورت معما باقی است.۲

هریبرت بوسه۳ در بخش نخست مقاله‏اش، «باب حطه: آیه ۵۸ سوره بقره و ورود به اورشلیم»، همان گزارش آرتور جفری را به‎اختصار آورده و افزون بر آن به نظریه ریچارد بل اشاره کرده که می‏گوید: این واژه بازساخته חטא / ḥeta در عبری است که به معنای گناه است (تا اینجا با گروه نخست مستشرقان همسوست). بِل در ادامه می‏گوید: عبارت (وَادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَقُولُوا حِطَّةٌ) می‏تواند به یکی از این دو واقعه کتاب مقدس اشاره داشته باشد:

الف) هنگامی که بنی‎اسرائیل در قادش در بیابان فاران بودند و به رغم اصرار یوشع، آنها از تصرف آن سرزمین سر باز زدند. مشروح این واقعه در سفر اعداد فصل‏های ۱۳ و ۱۴ آمده است (آیات ۲۰ تا ۲۵ سوره مائده به این واقعه اشاره می‏کنند و به طور خاص در آیه ۲۳ منظور از (قال رَجلانِ مِن الذّین یَخافُون أنعَم اللهُ عَلیهما ادخُلُوا عَلیهِم البَابَ) یوشع و کالیب هستند)؛

1.. leszynsky, Rudolf
از زبان‎شناسان نیمۀ نخست قرن بیست. او رسالۀ دکتری خود را با عنوان «روز واپسین در سنت اسلامی: مقایسۀ آخرت شناسی در یهودیت ـ مسیحیت و اسلام / Mohammedanische Traditionen über des jüngste Gericht: Eine vergleichende Studie zur jüdisch – christlichen und mohammedanischen Eschatologie » در سال ۱۹۰۹م. در دانشگاه هایدلبرگ ارائه داده است. کتاب دیگر وی که در اینجا منبع آرتور جفری بوده «یهودیانِ عرب در صدر اسلام»/ Die Juden in Arabien zur Zeit Mohammeds نام دارد که نخست در ۱۹۱۰م. در برلین منتشر شد.

2.. FVQ, p. ۱۱۰.

3.. Heribert Busse

  • نام منبع :
    درآمدی بر زبان شناسی تطبیقی قرآن و تورات
    سایر پدیدآورندگان :
    حیدر عیوضی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 20750
صفحه از 192
پرینت  ارسال به