سوی پژوهشگران علوم قرآنی بودند.
به نظر میرسد این حوزه پژوهشی، در برخی از کشورهای عربی مانند مصر وضع بهتری نسبت به کشور ما داشته باشد. يکی از علل مهم این برتری، حضور دیرین قرآنپژوهان غربی در دانشگاههای اين کشور است؛ چنانکه پرفسور آرتور جفری مدتی در مدرسه مطالعات شرقی قاهره فعاليتهای گسترده داشت و به يُمن حضور چنين انديشمندانی بود که رشته زبانهای سامی در تعدادی از دانشگاههای مصر راهاندازی شدند. به رغم اينکه در اين کشور نيز هنوز کار متفاوتی در حوزه مفردات قرآن، مطابق با استانداردهای علمی جهانی تأليف نيافته، آثار منتشرشده ایشان در مطالعات تطبيقی اين زبانها نشان از وجود عزم جدی و برنامههای بلندمدت دارد.