کونستلینگر از دیدگان آرتور جفری۱ و بعدها اندرو ریپین۲ مخفی مانده است و نتوانستهاند در مقالات خود در این باره، از آن بهره بگیرند؛ تا جایی که جفری در مدخل «راعنا» بر خلاف همیشه، سخنان مفسران را تلقی به قبول کرده است! ناگفته نماند که در متون تفسیری اسلامی، برخی اقوال شاذ متعلق به سدههای میانه (حدود قرن ۸ و ۹) دیده میشود که با نظر کونستلینگر همسوست؛ اما آن مفسران به دلیل محدود بودن حوزه مطالعاتی، نتوانستهاند نظر خود را به صورت موجه ارائه کنند.
ب) نهی مؤمنان از به کار بردن کلمه «راعنا»
مشتقات واژه «رعی» در قرآن، در دو حوزه معنایی به کار رفته است:
۱. رَعی، اَرعاء ج. علف، گیاه؛ و مشتقات آن در (كُلُوا وَ ٱرْعَوْا أَنْعَٰمَكُمْ / مواشی خود را شبانی کنید) (طه، ۵۴)؛ «مرعی» به معنای علفزار، چمنزار (نازعات، ۳۱) و در نهایت در آیه (حَتَّىٰ يُصْدِرَ ٱلرِّعَاءُ) (قصص، ۲۳) به معنای شبان؛
۲. رعی، رعی الأمر، به معنای مراعات کردن، ملاحظه نمودن، پایبند بودن: (فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا) (حدید، ۲۷).
با توجه به دو معنای یادشده، عموم عالمان لغت و تفسیر (ذیل آیه سوره بقره) بر این باورند که «راعنا» در حوزه معنایی دوم یعنی «رعایت کردن، مراعات نمودن» قرار دارد. به عبارتی مسلمانان مدینه با این تعبیر از حضرت میخواستند که در ابلاغ وحی، سطح دانش و فهم ایشان را ملاحظه کند و به پرسشها و درخواستهایشان خوب گوش دهد. گویا پیشتر نیز اصطلاحی میان اعراب مرسوم بوده است: «أرعنا سمعک: أسمع منا ونسمع منک»؛ یعنی به ما گوش فرا بده
1.. چاپ نخست کتاب آرتور جفری، به سال ۱۹۳۸ بوده است.
2.. A. Rippin, "The Function of "Asbāb al-nuzūl" in qurʾānic Exegesis", Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, Vol. ۵۱, No. ۱ (۱۹۸۸), pp. ۱-۲۰.
به طور خاص، صفحۀ ۱۷ تا ۱۸ مقاله که دربارۀ واژۀ «راعنا» میباشد.
