القادر، السلام، المؤمن، المهيمن، البارئ، المنشئ، البديع، الرفيع، الجليل، الكريم، الرازق، المحيی، المميت، الباعث، الوارث است. این اسمای و دیگر اسماء نیکوی خداوند که تا ۳۶۰ اسم هستند از همین سه اسم سرچشمه میگیرند و این سه اسم از ارکانی هستند که با ظهور آن، خداوند یک اسم نهفته و ذخیره شده را مخفی داشت. و این (گسترش) گفته خدای بلند مرتبه است: «بگو: اللَّه يا رحمان را بخوانيد (اسمى را كه بر ذات واجب يگانه واجد همه كمالات وضع شده، يا اسمى را كه به لحاظ صفات او وضع شده) هر يك را بخوانيد (اشاره بر يك ذات پاك است) زيرا براى او بهترين نامهاست (كه برخى بر ذات و برخى بر صفات ذات و برخى بر صفات فعل دلالت دارد)۱».
۱ - ۶. اعتبار روایت حدوث الاسماء
یکی از امور لازم در مطالعه موضوعات برآمده از روایات، بررسی اعتبار متون روایی مرتبط است، گرچه ممکن است شیوههای اعتبار سنجی پذیرفته شده از سوی پژوهشگران متفاوت باشد، اما توضیح ملاکهای پذیرش یا رد اخبار میتواند از بسیاری از اشکالات بنایی و مبنایی جلوگیری کند.
در این بخش ضمن بیان مختصر یکی از اصول مورد اعتماد در این نوشته، به بررسی اعتبار روایات و ادعیه مورد استناد در بحث حدوث اسماء و موضوعات پیرامونی آن اشاره میکنیم.
نگاهی به پراکندگی روایات مرتبط با بحث حدوث و خلق اسماء در منابع حدیثی نشان میدهد، این بحث با چیستی و معنای اسماء پیوند محکمی داشته است. کلینی در سه باب «حدوث الاسماء»، «باب معانی الاسماء و
