الزَّبُورَ وَ الفُرقَانَ.۱
۰.خداوند متعال، یکصد و چهار کتاب را نازل کرد: پنجاه صحیفه بر شیث، سی صحیفه بر ادریس بیست صحیفه بر ابراهیم و [نیز] تورات و انجیل و زبور و قرآن را نازل کرد.
بر اساس این حدیث، کتاب آسمانی شیث علیه السلام دارای پنجاه صحیفه و کتاب آسمانی ادریس علیه السلام، سی صحیفه و کتاب آسمانی ابراهیم علیه السلام، بیست صحیفه بوده است. در این حدیث، از تورات، انجیل، زبور و قرآن نیز در کنار صحیفه‌هایی که برای سایر انبیا فرستاده شده، نامبرده شده است.
پیامبرانی که در قرآن از آنها یاد شده است
در قرآن کریم به داستان زندگی تمام پیامبران الهی اشاره نشده است. قرآن تنها به سرگذشت برخی از انبیا اشاره می‌کند و از گروه زیادی از پیامبران یاد نمی‌کند. خدای متعال در قرآن به این مطلب اشاره کرده، خطاب به پیامبر صلی الله علیه و اله می‌فرماید:
۰.(وَ لَقَد أَرسَلنا رُسُلاً مِن قَبلِکَ مِنهُم مَن قَصَصنا عَلَیکَ وَ مِنهُم مَن لَم نَقصُص عَلَیکَ.۲
۰.و به تحقیق، پیش از تو رسولانى را [به سوى جامعه بشر] فرستادیم. [سرگذشت] برخى از آنها را برای تو بازگو کردیم و برخى را برای تو بازگو نکردیم).
بنا بر این، در قرآن، تنها به داستان زندگی و سرگذشت برخی از پیامبران الهی اشاره شده است. خدای متعال در قرآن به دو شکل از پیامبران الهی یاد کرده است. گاهی به داستان زندگی یک پیامبر همراه با نام او اشاره می‌کند و گاهی بی آن که نام پیامبر ذکر شود، جریان‌هایی را از زندگی او بیان می‌کند. بنا بر این، پیامبران الهی که در قرآن از آنها یاد شده است، دو دسته اند:
گروه نخست، پیامبرانی هستند که در قرآن به صراحت نام آنها ذکر شده است. این پیامبران عبارت اند از: آدم، نوح، ادریس، هود، صالح، ابراهیم، لوط، اسماعیل،۳ یسع،
