و به توحید واقعی ملتزم گردند، به سعادت و کامیابی دنیا و آخرت خواهند رسید.
به این ترتیب، مهم‌ترین اثر ایمان برای انسان، دستیابی به لذّت دنیا و سعادت آخرت است. هر گاه نور ایمان، سراسر زندگی انسان را فرا گیرد، افزون بر کامیابی اخروی، زندگی مادّی او نیز با فلاح و کامیابی همراه خواهد بود. خدای متعال در قرآن، رفاه دنیا و سعادت آخرت را در انتظار افرادی دانسته که با او پیوند داشته باشند:
(مَن کانَ یُریدُ ثَوابَ الدُّنیا فَعِندَ اللَهِ ثَوابُ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ.۱
۰.هر کس پاداش دنیا را بخواهد، پاداش دنیا و آخرت در نزد خداست [و بر حسب نیّتش به او مىدهد]).
از آن جا که پاداش دنیا و آخرت در نزد خداوند است و کسی جز او، قادر به آن نیست، برای بهره‌مندی از لذّت‌های مادّی و معنوی، باید به او رو آورد. بنا بر این، ایمان، با کامیابی مادّی در دنیا منافات ندارد. البتّه دنیا سرایى است که بلاها از هر سو، آن را فرا گرفته و به بی‌وفایى شهرت یافته است.۲ ساکنان دنیا، اعم از مؤمن و غیر مؤمن، در دنیا با گرفتاری‌ها و مشکلاتی درگیر هستند که به خاطر آنها سلامت و آسودگی ندارند. در عین حال، خداوند مشکلات زندگی را برای مؤمن آسان می‌گرداند و در اوج بلا و سختی، لذّت زندگی را به او می‌چشاند. افزون بر این، بهره‌گیری از لذّت‌های دنیا را برای اهل ایمان روا دانسته، آنها را به بهترین پاداش دنیوی می‌رساند. بنا بر این، ایمان است که برای انسان، سعادت و کامیابی دنیا و آخرت را به ارمغان می‌آورد و کسی که خواستارِ پاداش مادّی و لذّت دنیوی باشد، باید به خدا ایمان آورد.
چنانچه انسان در زندگی به خدا رو آورد و نیکوکار باشد، افزون بر سعادت اخروی، به زندگی پاک و لذّت‌های گوارای دنیا نیز دست می‌یابد. از نگاه قرآن، پاداش مرد و زن باایمانی که ایمان خود را با رفتار نیکو و عمل صالح تأیید کنند، «حیات طیّبه (زندگی پاک)» است:
