ایمان، پیوندی استوار و پا بر جا است و هرگز گسسته نمی‌شود. هر گاه جامه شرم و آزرم از قامت دین و ایمان رخت بندد، نشانه‌های بی‌‌دینی پدیدار می‌گردد و بی‌شرمی سبب فاصله گرفتن از ایمان می‌شود. امام باقر علیه السلام میفرماید:
۰.الحَیاءُ وَ الإیمانُ مَقرُونانِ فی قَرَنٍ فَإذا ذَهَبَ أحَدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ.۱
۰.شرم و ایمان به هم پیوسته اند. هر گاه یکی از آنها برود، دیگری هم در پی آن روانه می‌شود.
کسی که بی‌شرمی پیشه سازد، زمینه انجام هر گناه و آلودگی را در خود به وجود می‌آورد و روز به روز از دین الهی فاصله می‌گیرد. به همین دلیل، امام صادق علیه السلام میفرماید:
۰.لا إیمانَ لِمَن لا حَیاءَ لَهُ.۲
۰.آن را که شرم نیست، ایمان نیست.
آن که از شرم و آزرم، طرفی نبندد، در انجام هر زشتی بی‌پروا خواهد بود و از هیچ کاری خودداری نمی‌کند. از همین رو، حیا و آزرم، از آموزه‌های پیامبران الهی است و آنان خطر بی‌شرمی را همواره به پیروان خود گوشزد کرده‌اند. امام کاظم علیه السلام میفرماید:
۰.ما بَقیَ مِن أمثالِ الأنبیاءِ علیهم السلام إلّا کَلِمَةٌ: إذا لَم تَستَحیِ فَاعمَل ما شِئتَ.۳
۰.از مَثَل‌های پیامبران علیهم السلام جز این جمله بر جای نمانده است: «اگر حیا نداشتی، هر کاری می‌خواهی بکن».
۱۱. حسادت
حسد، آرزوی نیستى و زوال نعمت از کسى است که سزاوار آن باشد.۴ بهره‌مندی دیگران از نعمت، برای انسان حسود، رنج‌آور است و چه بسا با این که نعمت را برای خود نمی‌خواهد، تلاش می‌کند تا نعمتی که خداوند به دیگران بخشیده است، از ایشان گرفته شود. در حقیقت، او به خاطر برخورداری دیگران از نعمت، به پیشگاه خداوند شکایت دارد. او
