پارسایی و راستگویی و پرداختن امانت و پاک نگه داشتن شکم و شهوت تا در رفیق اعلا [نزد خدا] با ما باشید.
یعنی: حال که عقیدهات درست است، میتوانی به وسیله تقوا، پارسایی، راستگویی، امانتداری و عفّت، خود را در بهشت الهی در نزد پروردگار با ما همراه سازی. خدای متعال در قرآن کریم، چنین جایگاهی را به متّقین وعده داده است:
۰.(إِنَّ المُتَّقینَ فی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ * فی مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَلیکٍ مُقتَدِرٍ.۱
۰.همانا پرهیزگاران در باغها و رودهاى جارى [و وسعت زندگى و روشنى دائم] خواهند بود * در جایگاهى راستین [در برابر ایمان و عمل راستین، یا تجسّم یافته از عقاید و کردار راستین] نزد سلطانى با کمال اقتدار خواهند بود).
احادیث شیخ صدوق در «صفات الشیعة»
علّامه مجلسی در بیان احادیثی که به بیان ویژگیهای دین مقبول خداوند پرداختهاند، دو حدیث از کتاب صفات الشیعة، از تألیفات شیخ صدوق، نقل کرده است. بر اساس حدیث اوّل، امام صادق علیه السلام میفرماید:
۰.لَیسَ مِن شِیعَتِنَا مَن أَنکَرَ أَربَعَةَ أَشیَاءَ المِعرَاجَ وَ المُسَاءَلَةَ فِی القَبرِ وَ خَلقَ الجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ الشَّفَاعَةَ.۲
۰.از شیعیان ما نیست کسی که چهار چیز را انکار کند: معراج، سؤال در قبر، آفریده شدنِ بهشت و دوزخ، و شفاعت.
خلقت بهشت و دوزخ در آینده نخواهد بود؛ بلکه هماکنون بهشت و دوزخ الهی آفریده شدهاند. بر این اساس، عقیده کسانی که خلقت بهشت و دوزخ را به زمان برانگیخته شدن اجساد نسبت میدهند، درست نیست. بنا بر این، مؤمن باید به آفریده شدن بهشت و دوزخ الهی در حالِ برپایی دنیا، اعتقاد داشته باشد.
نکته دیگری که اعتقاد به آن از ویژگیهای شیعه برشمرده شده، باور به مسئله شفاعت