47
ایمان در قرآن

آتش اعتراض و نارضایتی را با ابزار دین خاموش کنند.

بنا بر این دیدگاه، حکمت پیدایش دین در جوامع انسانی، حکومت آسان بر طبقات ضعیف و ملّت‌های مستضعف عالم است.

۳. نیاز

خاستگاه دین و ایمان، نیاز‌هایی هستند که لازمه برپایی زندگی در اجتماع انسانی اند. زندگی در جوامع انسانی بر روابط پیچیده انسان‌ها با یکدیگر استوار است. انسان‌ها در صورتی قادر به تشکیل اجتماع انسانی هستند که حقوق یکدیگر را محترم بشمارند و از تجاوز به حریم دیگران و شکستن مرز‌های اخلاقی پرهیز کنند. تنها عاملِ نگه‌ دارنده انسان‌ها از تجاوز و گذر از مرزهای اخلاقی، باور به حقایق غیبی است.

بنا بر این، انسان‌ها برای دستیابی به زندگی اجتماعی در کنار یکدیگر، نیازمند قانون دین هستند و مردم بر پایه همین نیاز، به دین و ایمان گرایش پیدا کرده‌اند. در حقیقت، نیازهای اخلاقی، اجتماعی و روانی انسان، سبب پیدایش دین و ایمان در جامعه شده‌اند.

۴. جهل و نادانی

ریشه گرایش مردم به دین و ایمان، جهل به علل طبیعیِ حوادث و رخدادهای عالم است. از آن جا که در گذشته دانش بشر در تحلیل علل و عوامل رویدادهای طبیعی ناتوان بوده است، منشأ رخدادهای طبیعی را اموری در ورای عالم مادّی می‌پنداشتند. از این رو پدیده‌های طبیعی نظیر باران، خسوف و کسوف، توفان، زمین‌لرزه و... سبب شدند تا مردم در تحلیل امور عالم، به امور غیبی باور پیدا کنند. پس جهل به علل طبیعی، سبب شد تا مردم به ایمان و مذهب گرایش پیدا کنند.

بر اساس این دیدگاه، با پیشرفت دانش بشری و پیدایی علل و اسباب طبیعیِ پدیده‌های عالم، ایمان به امور غیبی، جایگاهی در جوامع بشری نخواهد داشت و خیالی بودن آن بر همگان روشن خواهد بود.


ایمان در قرآن
46

سیاست‌بازی و هوس‌پیشگی خود قرار دهند. از این رو، پیش از آشنایی با نگاه قرآن در این حوزه، به صورت کوتاه، به دیدگاه‌های اندیشمندان در باره خاستگاه فردی و اجتماعی ایمان اشاره می‌کنیم تا در مقایسه با نگاه متعالی قرآن، سستی آنها روشن گردد.

الف ـ دیدگاه‌ها در باره خاستگاه ایمان

در باره خاستگاه ایمان و مذهب، نظریّه‌های مختلفی مطرح شده‌اند که بر پایه آنها، دین و مذهب به خاطر برآوردنِ نیازهای بشر در شرایط خاص، پدید آمده است. این دیدگاه‌ها، که به انگیزه توجیهِ گرایش بشر به ایمان و مذهب بیان شده‌اند، عامل پیدایش ایمان در جوامع انسانی را یکی از امور زیر می‌دانند:

۱. استعمارستیزی

به باور برخی، ریشه گرایش مردم به دین و ایمان، استعمارستیزی و استثمار‌گریزی است. زمانی که رهبران ملّت‌های مستضعف، از خواری و خفّت در مقابل عوامل استعماری به تنگ آمدند و در صدد دستیابی به سیادت و عزّت برآمدند، روح امید را با تکیه بر امور ناپیدا و قدرت‌های معنوی، در ملّت‌های خود دمیدند.

بر اساس این دیدگاه، دین، واقعیت الهی ندارد و دست‌ساخته عدّه‌ای از مردم است که به انگیزه مقابله با نقشه‌های استکباری، به طرّاحی آن پرداختند. از این رو، ریشه دین و ایمان، زمانی در جوامع انسانی جوانه زد که مردم برای ایستادگی در برابر قدرت‌های زورگو، بر امور غیبی تکیه کردند. پس از این، گرایش به مذهب در بین مردم گسترش یافت و کم کم در جوامع انسانی نهادینه شد.

۲. استعمارگری

در مقابل دیدگاه نخست، گروهی بر این باورند که دین، افیون ملّت‌ها و جوامع بشری است و به عنوان ابزارِ استعمار، در دست قدرت‌های استکباری عالم قرار دارد. در حقیقت، قدرت‌های استکباری و استعماری، دین را به وجود آوردند تا با استفاده از مفاهیم دینی نظیر قناعت، رضا، تقدیر و مانند آن، مردم را در برابر فشار استعمار و زور، راضی نگه دارند و

  • نام منبع :
    ایمان در قرآن
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری و سیدحسین فلاح زاده
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 120577
صفحه از 436
پرینت  ارسال به