برخاستن، خندیدن و گریستن، گفتن و نوشتن و هر فعّالیت دیگری را با قصد قربت همراه سازد و آنها را برای خدا انجام دهد. نیّت پاک و درست، کیمیایی است که کارهای بی‌‌ارزش دنیوی را به منفعت ارزشمند اخروی تبدیل می‌کند و آنها را از لغو بودن خارج می‌سازد. این گونه است که انسان از هر کاری که با قصد قربت همراه شود، همچون سایر عبادات، ثواب می‌برد. پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در قسمتی از پندنامه خود، خطاب به ابو ذر می‌فرماید:
۰.یا أبا ذَرٍّ لِیَکُن لَکَ فِی کُلِّ شَیءٍ نِیَّةٌ صالِحَةٌ حَتَّى فِی النَّومِ وَ الأکل.۱
۰.ای ابو ذر! باید در هر کاری نیّتی پاک داشته باشی حتّی در خوابیدن و خوردن.
کسی که در خوابیدن و خوردن قصد قربت کند، به اندازه نیاز بدن می‌خورد و می‌‌‌خوابد. او خواب و خوراک خود را به گونه‌ای تنظیم می‌کند که بر طاعت خداوند توانمند گردد. به همین دلیل برای انجام آنها پاداش می‌برد. در سایر امور مباح نیز مسئله به همین شکل است. بر اساس حدیثی، پیامبر خدا صلی الله علیه و اله با ابو ذر در باره اجر و ثواب هم‌بستری مرد با همسرش سخن می‌فرمود. ابو ذر از این مطلب ابراز تعجّب کرد و حکمت سخن پیامبر خدا صلی الله علیه و اله را در نیافت. پیامبر صلی الله علیه و اله در بیان حکمت این مطلب فرمود:
۰.کَما أنَّکَ إذَا أتَیتَ الحَرامَ اُزِرتَ فَکَذَلِکَ إذا أتَیتَ الحَلالَ اُوجِرتَ.۲
۰.همان طور که هر گاه به حرام رو آوری، گناه کرده‌ای، هر گاه به حلال رو کنی، ثواب می‌بری.
نکاح و زناشویی، چنانچه برای جلب رضای خداوند و با هدف دوری از گناهان صورت گیرد، اجر و ثواب در پی خواهد داشت و از یک فعل بیهوده، به یک عمل ارزشمند تبدیل می‌شود. نیّت صحیح و قصد قربت، تمام کارهای مادّی و دنیایی را به ارزش‌های معنوی و آخرتی تبدیل می‌کند. انسان می‌تواند کارهای دنیوی خود را با نیّت پاک و الهی همراه سازد و آنها را همچون عبادت به جا آورد. او می‌تواند کاری کند که تمام رفتارها و گفتارهایش،
