خدا صلی الله علیه و اله ابو ذر را به این مرتبه از ایمان فرا می‌خواند و به او می‌فرماید:
۰.اعبُدِ اللَّهَ کَأنَّکَ تَراهُ فَإن کُنتَ لا تَراهُ فَإنَّهُ یَراکَ.۱
۰.خدا را چنان عبادت کن که گویی او را می‌بینی. اگر تو او را نمی‌بینی، او تو را می‌بیند.
اگر پرده از دیده باطن انسان کنار رود، خواهد دید که خداوند همیشه با اوست، چنان که قرآن می‌فرماید:
۰.(هُوَ مَعَکُم أینَ ما کُنتُم.۲
۰.و هر کجا باشید، او با شماست).
حال اگر انسان، پیوسته خود را در محضر حضرت حق ببیند، به مرتبه سوم از اسلام دست خواهد یافت. چنین فردی در برابر خداوند، به سانِ برده‌ای است که در برابر مالک خود، پیوسته مشغول وظیفه بندگی است و به طور شایسته از او فرمان می‌برد.
وقتی انسان به این مرتبه دست یابد، در پیدا و پنهان، تسلیم خدا و پیامبر خدا می‌شود و در برابر فرمان ایشان، گردن می‌نهد. کسی که به چنین مرتبه‌ای برسد، تمام فرمان‌های دین را می‌پذیرد، هر چند بر خلاف خواسته باطنی او باشد. از این رو، از گفته خدا و پیامبر خدا، احساس رنج و ناراحتی نمی‌کند و خود را خالصانه در خدمت دین خدا قرار می‌دهد. قرآن در اشاره به این مرتبه از اسلام می‌فرماید:
(فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤمِنُونَ حَتَّى یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَینَهُم ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أنفُسِهِم حَرَجاً مِمَّا قَضَیتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسلیماً.۳
۰.پس چنین نیست [که آنها ایمان داشته باشند]. سوگند به پروردگارت که آنها ایمان نمىآورند تا آن گاه که تو را در آنچه میان خود اختلاف دارند، داور سازند. سپس در نفس خویش هیچ تنگى [و ناراحتى]ای از آنچه تو حکم دادهاى، نمی‌یابند و کاملاً تسلیم می‌گردند).
