روی‌گردان است، بلکه از گوش سپردن به یاوه‌‌گویی و سخنی که اثر مفید در پی ندارد، خودداری می‌ورزد.
۴. وظیفه چشم
بر چشمان واجب است تا از هر گونه نگاه حرام و آلوده به گناه دوری کنند. چشمی که هرزگی پیشه کند و از نگریستن به آنچه خداوند مؤمن را از دیدنِ آن باز داشته، دوری نکند، وظیفه ایمانی خود را ترک گفته و موجب بازماندنِ انسان از رسیدن به کمالِ ایمان می‌گردد. بر این اساس، تلاش برای کنترل چشم و دوری از نگاه حرام، در رسیدن به نقطه کمال ایمان لازم است. امام صادق علیه السلام در باره وظیفه ایمانی چشم می‌فرماید:
۰.وَ فَرَضَ عَلَى البَصَرِ أن لا یَنظُرَ إلَى ما حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیهِ وَ أن یُعرِضَ عَمَّا نَهَى اللَّهُ عَنهُ مِمَّا لا یَحِلُّ لَهُ وَ هُوَ عَمَلُهُ وَ هُوَ مِنَ الإیمان.
۰.همچنین بر چشم واجب ساخت که به آنچه خداوند بر او حرام ساخته است، ننگرد و از آنچه خداوند، نهی کرده است و برایش روا نیست، روی بگرداند. همین، عمل چشم است و این عمل از ایمان است.
چشم مؤمن، چشمی است که به آنچه خداوند تماشای آن را حرام کرده، ننگرد. از جمله اموری که نگریستن به آن، از دیدگاه قرآن حرام است، نگاه کردن به عورت دیگران است. مؤمن، افزون بر پوشاندن عورت خویش از نگاه دیگران، چشم خود را از نگریستن به عورت دیگران باز می‌دارد و مرتکب نگاه حرام نمی‌شود. قرآن در باره مردان مؤمن می‌فرماید:
۰.(قُل لِلمُؤمِنینَ یَغُضُّوا مِن أبصارِهِم وَ یَحفَظُوا فُرُوجَهُم.۱
۰.به مردان باایمان بگو که چشمان خود را [از آنچه دیدنش حرام است مانند عورت دیگران و بدن زن اجنبى] فرو بندند و عورتهاى خود را [از این که در معرض دید قرار گیرد] حفظ کنند).
همچنین در باره زنان مؤمن می‌فرماید:
۰.(وَ قُل لِلمُؤمِناتِ یَغضُضنَ مِن أبصارِهِنَّ وَ یَحفَظنَ فُرُوجَهُنَّ.۲
