۰.ای بنده خدا! وضو بگیر و وضویت را خوب انجام ده. سپس دو رکعت نمازی بخوان که رکوع و سجود آن را تمام به جا آوری. آن گاه بگو: ای صاحب مجد! ای یگانه! ای کریم! به واسطه محمّد پیامبر رحمتت به سوی تو رو میکنم؛ ای محمّد! ای فرستاده خدا! به واسطه تو به خدا ـ که پروردگار تو و پروردگار همه چیز است ـ رو میکنم که بر محمّد و اهل بیت او درود فرستی و از تو درخواست میکنم نسیمی از نسیم رحمتت را و روزیِ گستردهای را که امور پراکندهام را جمع کنم و بدهیام را پرداخت کنم و به خانوادهام یاری رسانم.
دو. ابن طیّار از یاران امام صادق علیه السلام است که در مدینه نزد ایشان می‌رسد و می‌گوید که سرمایهاش را از دست داده و به تنگنای شدیدی دچار شده است. امام علیه السلام به وی میفرماید: «دکان داری؟». می‌گوید آری. آن گاه امام علیه السلام به وی میفرماید:
۰.إِذَا رَجَعْتَ إِلَى الْکُوفَةِ فَاقْعُدْ فِی حَانُوتِکَ واکْنُسْه فَإِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَخْرُجَ إِلَى سُوقِکَ فَصَلِّ رَکْعَتَیْنِ أَوْ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ ثُمَّ قُلْ فِی دُبُرِ صَلَاتِکَ - تَوَجَّهْتُ بِلَا حَوْلٍ مِنِّی ولَا قُوَّةٍ ولَکِنْ بِحَوْلِکَ وقُوَّتِکَ أَبْرَأُ إِلَیْکَ مِنَ الْحَوْلِ والْقُوَّةِ إِلَّا بِکَ فَأَنْتَ حَوْلِی ومِنْکَ قُوَّتِی اللَّهُمَّ فَارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ رِزْقاً کَثِیراً طَیِّباً وأَنَا خَافِضٌ فِی عَافِیَتِکَ فَإِنَّه لَا یَمْلِکُهَا أَحَدٌ غَیْرُکَ.۱
۰.وقتی به کوفه بازگشتی، در دکانت بنشین و آن را تمیز کن و هنگامی که خواستی به بازار بروی، دو یا چهار رکعت نماز بخوان. سپس بعد از نمازت بخوان: «روی آوردهام نه به چاره و توانم، بلکه به چاره و توان تو. از هر چاره و توانی به غیر تو دوری میکنم. پس تو چارهساز منی و از توست توان من. خداوندا! پس از فضل گستردهات روزی فراوانِ پاک نصیبم کن به گونهای که در عافیت تو زندگی راحتی داشته باشم. به درستی که جز تو کسی مالک آن نیست.
وی به دستور امام علیه السلام عمل میکند و زندگی و تجارت او رونق میگیرد.
سه. ولید بن صبیح می‌گوید: روزی امام صادق علیه السلام به من فرمود: «دکان تو کجای مسجد (کوفه) است؟». گفتم: درب مسجد. فرمود:
۰.إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَأْتِیَ حَانُوتَکَ فَابْدَأْ بِالْمَسْجِدِ فَصَلِّ فِیه رَکْعَتَیْنِ أَوْ أَرْبَعاً ثُمَّ قُلْ غَدَوْتُ بِحَوْلِ اللَّه وقُوَّتِه وغَدَوْتُ بِلَا حَوْلٍ مِنِّی ولَا قُوَّةٍ بَلْ بِحَوْلِکَ وقُوَّتِکَ یَا رَبِّ اللَّهُمَّ إِنِّی عَبْدُکَ أَلْتَمِسُ مِنْ فَضْلِکَ کَمَا أَمَرْتَنِی فَیَسِّرْ لِی ذَلِکَ وأَنَا خَافِضٌ فِی عَافِیَتِکَ.۲
