ودیعهای را که نزد ما بوده، به صاحبش برگردانده باشیم؟
ابو طلحه گفت: سبحان اللّه! نه. همسرش گفت: پسر تو نزد ما امانتی بود که خداوند، آن را پس گرفت. ابو طلحه که فرزندش را بسیار دوست میداشت گفت: پس من به بردباری کردن، شایستهتر از تو هستم. سپس از جا برخاست و غسل کرد و دو رکعت نماز خواند و به سوی مسجد النبی حرکت کرد....۱
این، معجزه امانت دانستن فرزند است. مادرِ آن فرزند، خود، با تکیه بر همین منطق، بردباری کرد و وقتی همین منطق را به همسرش (یعنی پدر آن فرزند) منتقل ساخت، او نیز بیقرار و بیتاب نشد، با این که فرزندش را بسیار دوست میداشت. این، نشاندهنده نقش شناخت در واکنشهای انسان به حوادث تلخ و ناگوار است. شناخت منطقی و نگرش خردمندانه میتواند موقعیتهای ناخوشایند را تحمّلپذیر سازد و بدینسان، از بروز فشارهای روانی، جلوگیری نماید.
همان گونه که روشن است، توحید و باور به مالکیت خداوند و نفی مالکیت از خود، ریشه جزع و بیتابی را برمیکند. لذا توحید حقیقی، موجب صبر و بردباری میگردد. این جاست که شناخت خداوند به عنوان مالک حقیقی هستی، یکی دیگر از مبانی رضامندی است. البته از این گذشته، تحقّق صبر، روشهایی دارد که آنها نیز بر واقعیتهای توحیدی استوارند و جزئیات آن، هنگام بررسی عوامل، روشن خواهد شد. آنچه این جا مهم است این که آن روشها نیز مبنایی توحیدی دارند که با شناخت آنها میتوان به صبر و رضامندی در ناخوشایند دست یافت. معصومانعلیهم السلام نیز با آگاهیدهی نسبت به این امور، مردم را به شکر و رضامندی راهنمایی میکردند.
ج ـ تنظیم تکیهگاه
انسان به داشتن یک تکیهگاه مطمئن نیاز دارد. ضرورت حیات انسانی، آن است که به یک نقطه قابل اعتماد، اتّکا کند. این، یک اصل اساسی در زندگی همه انسانهاست. انسان شادکام، کسی است که از تکیه مطمئنّی برخوردار باشد. تکیهگاه مطمئن، انسان را دلْگرم،
