که هر کس بدانها متّصف شود، به دیگر ارزشهای اخلاقی و عملی نیز دست خواهد یافت. در ادامه، به مهمترین آنها اشاره میکنیم:
پرستش خدا؛ پاداش اعمال و اجابت دعا از جانب خدا؛ آنچه را برای خود میپسندد، برای دیگران پسندیدن؛۱ خشیت خدا؛۲ دوستی برای خدا؛ دشمنی برای خدا؛ محبّت داشتن به خاطر خدا؛ کینه ورزیدن به خاطر خدا؛۳ شناخت اهل بیتعلیهم السلام و داشتن ولایت آنها؛۴ نیکی کردن؛۵ اقدام به کارهای ماندگار و پرهیز از امور ناپایدار؛۶ دوست داشتن اسلام و مسلمانان و تهیدستان و همنشینی با آنان؛ ناامید نبودن از افراد بد (شاید انسان خوبی شود)؛ ایمن نبودن از افراد خوب (شاید انسان بدی شود)؛ خودداری از پرداختن به عیبهای دیگران؛۷ نگاه عبرتآموز؛ سکوت متفکّرانه؛ سخن یادآور خدا؛۸ مشورت با افراد
1.. امام صادق علیه السلام: أوحَى اللّهُ عزّ و جلّ إلى آدَمَ علیه السلام: یا آدَمُ، إنّی أجمَعُ لَک الخَیرَ کلَّهُ فی أربَعِ کلِماتٍ؛ واحِدَة لی، وواحِدَة لَک، وواحِدَة فی ما بَینی وبَینَک، وواحِدَة فی ما بَینَک وبَینَ النّاسِ: فَأَمَّا الَّتی لی: فَتَعبُدُنی ولا تُشرِک بی شَیئا؛ وأمَّا الَّتی لَک: فَاُجازیک بِعَمَلِک أحوَجَ ما تَکونُ إلَیهِ. وأمَّا الَّتی فی ما بَینی وبَینَک: فَعَلَیک الدُّعاءُ وعَلَی الإِجابَة. وأمَّا الَّتی بَینَک وبَینَ النّاسِ: فَتَرضى لِلنّاسِ ما تَرضى لِنَفسِک (کتاب من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۰۵، ح۵۸۷۷؛ الکافی، ج۲، ص۱۴۶، ح۱۳؛ الخصال، ص۲۴۳، ح۹۸؛ معانی الأخبار، ص۱۳۷؛ بحار الأنوار، ج۷۵، ص۲۶، ح۸).
2.. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: جِماعُ الخَیرِ خَشیة اللّه (تنبیه الخواطر، ج۲، ص۱۲۲).
3.. جِماعُ الخَیرِ فِی المُوالاة فِی اللّهِ، وَالمُعاداة فِی اللّهِ، وَالمَحَبَّة فِی اللّهِ، وَالبُغضِ فِی اللّهِ (غرر الحکم، ح۴۷۸۱؛ عیون الحکم و المواعظ، ص۲۲۳، ح۴۳۴۸).
4.. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: مَن مَنَّ اللّهُ عَلَیهِ بِمَعرِفَة أهلِ بَیتی ووِلایتِهِم، فَقَد جَمَعَ اللّهُ لَهُ الخَیرَ کلَّهُ (الأمالی، صدوق، ص۵۶۰، ح۷۵۱؛ بشارة المصطفی، ص۱۷۶؛ بحار الأنوار، ج۲۷، ص۸۸، ح۳۶).
5.. جِماعُ الخَیرِ فی أعمالِ البِرِّ (غرر الحکم، ح۴۷۹۶).
6.. جِماعُ الخَیرِ فِی العَمَلِ بِما یبقى، وَالاِستِهانَة بِما یفنى (همان، ح۴۷۳۵).
7.. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: سَبعُ خِصالٍ مِن جَوامِعِ الخَیرِ: حُبُّ الإِسلامِ، وأهلِهِ، وَالفُقَراءِ، ومُجالَسَتِهِم، ولا تَیأَس مِن رَجُلٍ یکونُ عَلى شَرٍّ فَیرجِعُ إلى خَیرٍ فَیموتُ عَلَیهِ، ولا تَأمَن رَجُلاً یکونُ عَلى خَیرٍ فَیرجِعُ إلى شَرٍّ فَیموتُ عَلَیهِ، لِیشغَلک عَنِ النّاسِ ما تَعلَمُ مِن نَفسِک (الفردوس، ج۲، ص۳۳۱، ح۳۴۹۴؛ کنز العمّال، ج۱۵، ص۹۰۸، ح۴۳۵۶۹).
8.. امام علی علیه السلام: جُمِعَ الخَیرُ کلُّهُ فی ثَلاثِ خِصالٍ: النَّظَرِ وَالسُّکوتِ وَالکلامِ. فَکلُّ نَظَرٍ لَیسَ فیهِ اعتِبارٌ؛ فَهُوَ سَهوٌ، وکلُّ کلامٍ لَیسَ فیهِ ذِکرٌ فَهُوَ لَغوٌ، وکلُّ سُکوتٍ لَیسَ فیهِ فِکرٌ فَهُوَ غَفلَة. فَطوبى لِمَن کانَ نَظَرُهُ عَبَرا، وسُکوتُهُ فِکرا، وکلامُهُ ذِکرا، وبَکى عَلى خَطیئَتِهِ وأمِنَ النّاسُ شَرَّهُ! (کتاب من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۰۵، ح۵۸۷۶؛ معانی الأخبار، ص۳۴٤، ح۱؛ الخصال، ص۹۸، ح۴۷؛ الأمالی، صدوق، ص۸۰، ح۴۷؛ ثواب الأعمال، ص۲۱۲، ح۱؛ الاختصاص، ص۲۳۱؛ بحار الأنوار، ج۷۱، ص۲۷۵، ح۲).
