یکی از اصحاب امام صادقعلیه السلام پیش آمد که: آیا آنچه به امیر مؤمنان علیعلیه السلام و بعد از ایشان به فرزندانشان رسید، به خاطر اعمال خودشان بود، در حالی که آنان اهل بیت عصمت و طهارتاند؟ امامعلیه السلام در پاسخ وی فرمود:
۰.إنَّ رَسولَ اللّهِصلی الله علیه و آله کانَ یتوبُ إلَی اللّهِ عزّ و جلّ ویستَغفِرُهُ فی کلِّ یومٍ ولَیلةٍ مِئَةَ مَرَّةٍ مِن غَیرِ ذَنبٍ. إنَّ اللّهَ عزّ و جلّ یخُصُّ أولِیاءَهُ بِالمَصائِبِ لِیأجُرَهُم مِن غَیرِ ذَنبٍ.۱
۰.همانا پیامبر خداصلی الله علیه و آله همواره توبه میکرد و در هر شبانهروز، صدبار استغفار میکرد، بدون این که گناهی داشته باشد. همانا خداوند عزّ و جلّ بلا را به اولیای خود اختصاص میدهد، بدون این که گناهی داشته باشند، تا به آنان پاداش دهد!
این جا صحبت از گناه نیست؛ بحث در این است که برخی از مقامهای بهشت، جز از این طریق، به دست نمیآیند.۲ روزی پیامبرصلی الله علیه و آله به شدّت بیمار شد به گونهای که از شدّت درد، به خود میپیچید و مینالید. عایشه ـ که از این وضع، در شگفت شده بود ـ گفت: «اگر بعضی از ما این کار را میکرد، به او خرده میگرفتی؟». پیامبرصلی الله علیه و آله به او فرمود:
۰.إنَّ الصّالِحینَ یشَدَّدُ عَلَیهِم وإنَّهُ لا یصیبُ مُؤمِناً نَکبَةٌ مِن شَوکةٍ فَما فَوقَ ذلِک إلّا حَطَّت بِهِ عَنهُ خَطیئَةً ورَفَعَ بِها دَرَجَةً.۳
۰.همانا بر صالحان، سخت گرفته میشود. به تحقیق، رنجی به مؤمن نمیرسد، از یک تیغ باشد تا بالاتر از آن، مگر آنکه خطایی را از او پاک میکند و او را به درجهای بالاتر میبَرَد.
روزی پیامبرصلی الله علیه و آله در جمع عدّهای از اصحاب خود نشسته بود که سؤالی را طرح کرد و فرمود: «چه کسی دوست دارد که همواره سالم باشد و بیمار نگردد؟». همه گفتند: «ما، ای پیامبر خدا!». آثار ناراحتی در چهره پیامبرصلی الله علیه و آله آشکار شد و فرمود: «آیا دوست دارید مثل اُلاغ چموش، خوشگذران باشید؟!». گفتند: «ای پیامبر خدا! نه». پیامبرصلی الله علیه و آله فرمود: «آیا دوست ندارید که از اصحاب بلا و اصحاب کفّارهدهنده باشید؟». گفتند: «بله، ای پیامبر خدا!». سپس ایشان چنین ادامه داد:
