کسانی که به طور منظّم در کلیسا حضور مییافتند، خیلی کمتر بود. بهترین پیشبینیکننده دوام ازدواج، عبارت بود از حضور منظّم و با هم در کلیسا.
سپس آرگایل میافزاید: دیگران دریافتند که مذهب درونی پیشبینیکننده دیگری است. برخی از محقّقان دریافتند که زوجهای مذهبی، رضایت جنسی بیشتری در ازدواج گزارش کردند. وی تصریح میکند که هر چند موفّقیت زناشویی در عین حال، تحت تأثیر شرکت در فعّالیتهای تفریحی مشترک نیز قرار دارد، امّا تأثیر کلیسایی، زوجها را همبسته و حامی هم میسازد و موجب باورهای مشترک و شرکت در مراسم و مناسک مشترک میشود. به علاوه زوجهای هممسلک به گروه همبسته یکسانی تعلّق دارند که حمایت اجتماعی خاص خود را دارد.۱
مداخله بهزیستیدرمانی
بر اساس نظریه بهزیستی روانی، مداخلههایی نیز طراحی شدهاند که یکی از آنها «بهزیستیدرمانی»۲ نامیده شده است. در اوایل دهه دو هزار میلادی، تنی چند از روانشناسان و متخصّصان ایتالیایی، با توجّه به دیدگاههای نظری ریف۳ و سینگر،۴ یعنی الگوی ششبُعدی بهزیستی روانشناختی، یک الگوی مداخله درمانی ابداع کردند و آن را «بهزیستی درمانی» نامیدند.۵ مؤلّفههای نظریه ریف عبارت اند از:
۱. پذیرش خود: یکی از مؤلّفههای کلیدی بهزیستی، داشتن نگرش مثبت در مورد خود است، البته نه به معنای خودشیفتگی یا عزّت نفس خیلی بالا و غیر معمول؛ بلکه به معنای احترام به نفسی که بر اساس آگاهی از نقاط قوّت و ضعف خود باشد. جانگ و رنز، تأکید داشتند که آگاهی از کاستیهای خود و نیز پذیرش اشتباهات خویش، یکی از مشخّصههای بسیار مهم داشتن شخصیتی کامل و تکاملیافته است. اریکسون بیان داشت که یکی از