ما نیز میتوانیم از این روش مهم و کارآمد استفاده کنیم. گذشته از دعاهایی که گذشت، چند دستور در این زمینه وارد شده است که در ادامه بیان خواهیم کرد:
۱. ابن مسعود نقل میکند که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ مصیبتدیدهای و هیج غمدیدهای نیست که این دعا را بخواند مگر این که خداوند، غم و اندوه او را از بین میبَرَد و به جای آن، شادی نصیبش خواهد کرد:
۰.اللّهُمَّ إنِّی عَبدُکَ وابنُ عَبدِکَ وابنُ أَمَتِکَ، ناصِیَتی بِیَدِکَ، ماضٍ فی حُکمِکَ، عَدلٌ فِیَّ قَضاؤُکَ، أسألُکَ بِکُلِّ اسمٍ هُوَ لَکَ سَمَّیتَ بِهِ نَفسَکَ، أَو عَلَّمتَهُ أحَداً مِن خَلقِکَ، أو أنزَلتَهُ فی کِتابِکَ، أوِ استَأثَرتَ بِهِ فی عِلمِ الغَیبِ عِندَکَ، أن تَجعَلَ القُرآنَ رَبیعَ قَلبی، ونُورَ صَدری، وجَلاءَ حُزنی، وذَهابَ هَمّی.۱
۰.خداوندا! من بنده تو و پسر بنده تو و کنیز تو اَم. پیشانیِ من به دست توست. حکم تو در من جاری است. قضای تو در حقّ من عدالت است. از تو میخواهم به هر نامی که از توست و تو خودت را با آن میخوانی، یا به کسی از بندگانت یاد دادهای، یا در کتابت نازل کردهای، یا در علم پنهان نزد خود قرار دادهای، که قرآن را بهار قلب من و نور سینه من و صیقل اندوه من و برنده غم من قرار دهی.
۲. پیامبر صلی الله علیه و آله در جای دیگری میفرماید: هیچ بندهای این دعا را نگفت مگر آن که خداوند، اندوه او را از بین خواهد بُرد:
۰.اللّهمَّ رَبَّ السَّماواتِ السَّبعِ وَ رَبَّ العَرشِ العَظیمِ، اکفِنی کُلَّ هَمًّ مِن حَیثُ شِئتَ، وکَیفَ شِئتَ، مِن أینَ شِئتَ.۲
۰.خداوندا! ای صاحب اختیار آسمانهای هفتگانه و صاحب عرش بزرگ! همه همّ و اندوه مرا کفایت کن از هر جهت که تو میخواهی، و هر گونه که میخواهی و از هر جا که میخواهی.
