مقدمه ویراست دوم
اثر بینقص، فقط مخصوص خداوند متعال و پس از آن، مخصوص اولیای معصوم علیهم السلام است. هر تلاش بشری دیگری، به دور از نقص نیست. از این رو، همه فعالیتهای علمی ما میتوانند سیر صعودی و تکاملی داشته باشند. کتاب الگوی اسلامی شادکامی، هر چند در مدت کوتاهی، موفقیتهایی را کسب کرد،۱ اما از این قاعده جدا نیست. هنگام بحث و تدریس این اثر، مواردی جهت اصلاح به نظر آمد که اینجانب را بر آن داشت تا ویراست دوم آن را آماده کنم. ویراست دوم، نه متضاد با ویراست نخست، بلکه کاملتر از آن است. در ویراست دوم، چند تغییر علمی، ساختاری و نوشتاری وجود دارد که به آن اشاره میکنم:
۱. یکی از تغییرات عمده نظری مربوط به «ساختار شادکامی» است. ساختار شادکامی، دو مؤلّفه دارد: رضامندی و نشاط. رضامندی در ویراست نخست، فقط یک حوزه داشت و آن، تقدیرهای خداوند متعال بود (رضایت از تقدیر). بررسیهای بیشتر نشان داد که علاوه بر تقدیرها، زندگی ابعادی دارد که رضامندی در آنها نیز مطرح است. از این رو، حوزههای سهگانه زندگی یعنی معیشت، روابط اجتماعی و نظام سیاسی نیز به آن اضافه شدند که فصلهای رضایت اقتصادی، رضایت اجتماعی و رضایت سیاسی را به وجود آوردند.
علاوه بر این، تقسیمات مربوط به انواع تقدیرهای خداوند متعال نیز تغییر کرد. در ویراست نخست، تقدیرهای خداوند در مرحله اوّل به دو قسم «تکوینی و تشریعی» و سپس