میفرماید: بوی او از بوی بهشت است.۱ البته این، وقتی ارزشمندتر و لذّتبخشتر میشود که فرزند انسان، فرزند صالح باشد. از خوشبختی مرد، فرزند صالح است.۲ فرزند صالح را با هیچ ثروتی نمیتوان معاوضه کرد. برخی خانوادهها به دلایل پزشکی از داشتن فرزند، محروماند؛ امّا برخی دیگر، با تصمیم خودشان از داشتن فرزند، خودداری میکنند. اینان از تأمین زندگی فرزند نگراناند. یکی از انگیزههای فرزنددار نشدن، نگرانی از تأمین روزی آنهاست و همین امر، موجب افزایش فشار روانی میگردد. از یک سو از داشتن فرزندی که میتواند مایه انس باشد، محروماند و از سوی دیگر، نگران وضعیت مالی خویشاند و از اینکه به این دلیل نمیتوانند فرزند داشته باشند، در رنج به سر میبرند. مجموعه این عوامل، زندگی تلخ و سردی را به وجود میآورد.
ریشه این نگرانی، اطمینان نداشتن به خداوند است. بشر گاهی تصوّر میکند که او روزیرسان است! و به این دلیل، یا از داشتن فرزند، نگران میشود و یا از فرزنددار شدن، جلوگیری میکند. بکر بن صالح میگوید: به امام کاظم علیه السلام نوشتم که: پنج سال است از فرزنددار شدن، دوری کردهام و دلیل آن، این است که همسرم موافق نیست و میگوید: ما چیزی نداریم و تربیت آنان مشکل است. نظر شما چیست؟ امام علیه السلام در پاسخ نوشتند:
۰.اُطلُب فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وجَلَّ یَرزُقُهُم.۳
۰.فرزند بخواه که خداوند عزّ و جلّ آنان را روزی میدهد.
اگر انسان، به قوانین روزی توجّه کند و بداند که روزی به دست خداست، چنین تصوّراتی به اندیشه او راه نمییابد و این قدر، خود را دچار رنج فرزند نداشتن نمیکند.
عدّهای نیز پس از فرزنددار شدن، ناراحت و غمین تنیده میشوند و از زندگی خود لذّت نمیبرند. جالب این جاست که اگر فرزند آنان دختر باشد، این امر، شدّت بیشتری مییابد. این
