چنین شرایطی نمیتوان زندگی همراه با مودّت و رحمت داشت و به پایداری و کامیابی آن امیدوار بود.
در روایات اسلامی تصریح شده که در این شیوه همسرگزینی، خداوند دخالت نمیکند و آنان را به همان عوامل وامیگذارد و به عکس، اگر کسی به خاطر خدا و با معیار دین و ایمان با کسی ازدواج نماید، خداوند متعال، مطلوبِ مال (یعنی احساس بینیازی)، مطلوبِ جمال (یعنی دلپذیر بودن و لذّت بردن) و مطلوبِ شهرت (یعنی سربلندی) را نیز به آنان میدهد۱ و هر کدام را برای دیگری مایه برکت و خرسندی قرار خواهد داد.۲ بنا بر این، یکی از ارکان مهم خانواده خوب، انتخاب خوب است.
ـ تصمیم خوب
از مسائل مهم ازدواج، الگوی تصمیمگیری و همسرگزینی است که در آن، نقش هر یک از والدین و فرزندان مشخص میشود. اگر تصمیم و انتخاب بر اساس الگویی مثبت شکل گیرد، موجب افزایش رضایت زناشویی و احساس کامیابی میشود و پایداری خانواده را تضمین میکند. به عکس، اگر از الگوی نادرست استفاده شود، به ناکامی و ناپایداری خانواده میانجامد.
الگوی تصمیمگیری باید دو مسئله اساسی را در نظر گیرد: مصلحت زندگی زناشویی؛ خواست و علاقه طرفین. مصلحت بدون در نظر گرفتن علاقه طرفین، رضایتمندی را دچار مشکل میسازد و علاقه بدون رعایت مصلحت، آینده زندگی را تخریب و تداوم علاقه را با مشکل روبهرو میسازد. با این نگاه، در باره انتخاب و تصمیم، سه الگو وجود دارد. یکی «الگوی استبدادی» است. این الگو، بر انتخاب و تصمیم والدین یا بزرگترهای مؤثّر استوار