گشودن سِحر و جادوست.۱ همه این موارد، نشان از تحرّک و پویایی، و رخت بستن عوامل سستی و ناشادابی است.
از آنچه گذشت به دست میآید که نشاط ترکیبی است از:
یک. انبساط؛ یعنی باز بودن و گشایش روان که ضدّ انقباض و تنگنای روانی است. فرد بانشاط، روح و روان خود را رها و باز و گسترده میبیند و احساس فشار و خفگی و در تنگنا بودن ندارد.
دو. اهتزاز؛ یعنی حرکت و جنب و جوش. فرد بانشاط، احساس سبکبالی میکند و همیشه در حال تحرّک و جنب و جوش است.
سه. حسّ خوب؛ فرد بانشاط، حسّ خوب و خوشایندی دارد که در آن، شور و شعف فراوان وجود دارد.
بنا بر این، نشاط، به حالتی از برانگیختگی، هیجان، سبکبالی، بسط نفس، گشودگی و سرزندگی روحی و روانی گفته می‌شود که در عمل، موجب تحرّک و پویایی انسان می‌گردد و ضدّ خمودگی، سنگینی، بیحالی، قبض نفس و کسالت روحی و روانی است که به رکود و ایستایی میانجامد.
کارکردهای سرور
در متون دینی، کاربردهایی برای لذّت و سرور بیان شدهاند که میتوانند به این پرسش پاسخ دهند. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بیان میدارند که انسان باید بخشی از وقت خود را برای لذّتهای حلال بگذارد و در تبیین آن، سه اثر برای آن ذکر میکنند:۲ یکی، کمک و یاوری برای انجام
