پیرمرد ضمن اشاره به یک قوطی حلبی شبیه قوطی‌های سوهان که در آن چند حبّه نبات زرد رنگ به اندازه نخود پخته بود، گفت: آقا این را مرحمت کردند من می‌دهم به شما.
حدود ده دقیقه تا یک ربع ساعت آنجا ماندیم و بعد حرکت کردیم. پنج شش قدم که آمدیم، پدرم به من گفت: این آقا اسمش آقا سید کریم پینه دوز است. این مرد از اولیای الهی است. فهمیدی مقصودش از این جمله که گفت: آقا تشریف آوردند و از من احوال‌پرسی کردند چه کسی بود؟
گفتم: نه.
فرمود: مقصودش امام زمان _ صلوات الله علیه _ بود.
بعد نبات را به من داد و من آن را میل کردم.

تأیید سند یک روایت

مورد دوم، جریانی است که حیدر آقا معجزه (فرزند مُرشد چِلویی) برایم نقل کرد. وی گفت:
من درباره صحت این روایت: «نَزِّهونا عن الربوبیة وقولوا فینا ما شئتم»^۱ که درباره مقام اهل بیت علیهم السلام وارد شده، تردید داشتم. مضمون این روایت به من نچسبیده بود. نمی‌دانستم این روایت از اهل بیت علیهم السلام صادر شده یا نه. در سفری که به عتبات داشتم، در زیارت سامرا هنگامی که به سردابی که امام زمانعجل الله تعالی فرجه در آنجا غایب شده است رفتم، این سؤال از ذهنم گذشت که این حدیث از خاندان شما صادر شده یا نه؟

۵ / ۱۰

خاطراتی از آیة الله حاج آقا مرتضی تهرانی

تشرّف سیّد کریم پینه دوز، به محضر امام عصرعجل الله تعالی فرجه

آیة الله حاج آقا مرتضی تهرانی در پاسخ این‌جانب که پرسیدم: آیا کسی را دیده‌اید که مطمئن، باشد محضر ولی عصرعجل الله تعالی فرجه را درک کرده است؟
فرمود: دو مورد دارم:
یکی سید کریم پینه دوز است. من در کودکی همراه پدرم^۱ به مغازه ایشان رفتیم، _ مغازه وی در بازاری بود که یک سرش به سه راه کوچه غریبان و یک سرش به بازار سید اسماعیل متصل می‌شد، عرض این مغازه حدود یک متر و نیم و طولش دو سه متر بود، و کف آن حدود پنجاه سانت از کف بازار بالاتر بود _ پیرمردی در این مغازه حضور داشت که جعبه‌ای را برعکس کرده و روی آن ابزار تعمیر کفش گذاشته و مشغول کار بود، پدرم سلام کرد و لب مغازه نشست.
من که ناظر صحنه گفتگوی آن‌ها بودم احساس می‌کردم که گویا از نظر معنوی تعادلی میان آن‌ها برقرار است.
پیرمرد، در حالی که مشغول کار بود نگاهی به پدرم کرد و گفت: دیروز آقا لطف کردند، چند دقیقه‌ای تشریف آوردند و آنجا (اشاره به نقطه‌ای از مغازه) نشستند و از من احوالی پرسیدند.