حديث
۲۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در وصيّتش به ابوذرـ : اى ابوذر! هركس دانشى داده شود ولى از [ بيم خدا ] نگريد ، دانشى بى سود داده شده باشد؛ زيرا خداى عز و جلدانشمندان را توصيف فرموده و گفته است : «بى گمان كسانى كه پيش از نزول آن ، دانش يافته اند ، چون اين كتاب بر آنان خوانده شود سجده كنان به رو در مى افتند و مى گويند : منزّه است پروردگار ما كه بى گمان وعده پروردگار ما انجام شدنى است و به رو در مى افتند و مى گريند و بر فروتنى آنها مى افزايد» .
۲۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دانش را بيم (از خدا) بس است .
۲۱۶.امام على عليه السلام :مايه بيم (از خدا) ، دانش است .
۲۱۷.امام على عليه السلام :هرگاه دانش انسان افزون شود ، بر ادبش افزوده و بيم وى از پرودگارش ، دو چندان شود .
۲۱۸.امام على عليه السلام :دانشى چون بيم نيست .
۲۱۹.امام على عليه السلام :به نشان دانش ، بيم بسنده باشد .
۲۲۰.امام على عليه السلام :تو را در دانش ، بيم از خداى عز و جل بس باشد و در نادانى تو همين بس كه از عقلت (يا علمت) ـ ترديد از راوى است ـ خوشت آيد .
۲۲۱.امام على عليه السلام :غايت شناخت ، بيم (از خداوند) است .
۲۲۲.امام على عليه السلام :داناترين شما ، بيمناك ترين شماست .
۲۲۳.امام على عليه السلام :هر دانشمندى ، بيمناك است .
۲۲۴.امام على عليه السلام :داناترين مردم ، بيمناكترين آنان از خداوند سبحان است .
