۱۱۲۸.امام على عليه السلام :فراوانى پرسش ملال مى آورد .

۱۱۲۹.امام كاظم عليه السلام :خداوند عز و جل از قيل و قال و تباه كردن مال و فراوانى سؤال نفرت دارد .

ر . ك : ص ۳۹۹ ح ۱۱۱۰ / ص ۶۲۵ ح ۱۸۲۷ و ح ۱۸۲۸ .

توضيح :

اگر گفته شود در حديث شماره ۱۰۷۲ ، امام على عليه السلامتوصيه به كثرت سؤال كرد و فرمود : «دانش به دست نيايد جز با پنج چيز : نخستين آنها كثرت سؤال است . . .» و اين با احاديثى كه نسبت به كثرت سؤال مذمت دارد ، چگونه جمع مى شود؟ در پاسخ مى گوييم : نيكويى زياد پرسيدن مشروط است به اينكه زيان بخش و يا براى درمانده كردن نباشد ، بلكه از آن فايده اى حاصل آيد . از اين رو در صورتى كه يكى از شرطها را نداشته باشد ، پرسش ، زشت و كثرت آن ، زشت تر خواهد بود؛ از اينجا مى توان نتيجه گرفت ، احاديثى كه جوينده دانش را به پرسش ترغيب مى كند ، ناظر به پرسشهايى است كه واجد شرايط سه گانه باشد و رواياتى كه از پرسش يا فراوانى سؤال باز مى دارد ، ناظر به پرسشهايى است كه فاقد اين شرطها هستند و هيچ سودى در آنها نيست؛ همچنان كه علامه مجلسى در مرآة العقول به آن اشاره كرده است .

۱۱۲۸.الإمام عليّ عليه السلام :كَثرَةُ السُّؤالِ تورِثُ المَلالَ ^۱ .

۱۱۲۹.الإمام الكاظم عليه السلام :إنَّ اللّهَ عز و جل يُبغِضُ القيلَ والقالَ ، وإضاعَةَ المالِ ، وكَثرَةَ السُّؤالِ ^۲ .