۱۰۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آنكه دانش را براى جز خدا بجويد ، از دنيا بيرون نرود تا آنكه دانش برايش حاصل شود و خدايى گردد و هركس دانش را براى خدا بجويد ، مانند روزه دار شب زنده دار است . بى گمان بابى از دانش را كه انسان فرا مى گيرد ، برايش بهتر از آن است كه همسنگ كوه ابو قبيس طلا داشته باشد و آن را در راه خدا انفاق كند .

۱۰۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :انسان دانش را مى جويد ، بى آنكه مقصودش خدا باشد ، پس همواره دانش با او باشد تا آن را در راه خداى عز و جلقرار دهد .

۱۰۶۳.امام على عليه السلامـ در حكمتهاى منسوب به ايشانـ : دانش را فراگيريد ، هرچند براى غيرخدا باشد كه بزودى براى خدا خواهد شد .

مؤلف :

بايد گفت اگر چه اين احاديث ، اعتبار سندى لازم را براى معارضه با احاديث پيشين را ندارند، ولى با تأمل در مضمون آنها روشن مى شود كه در ناحيه دلالت و محتوا نيز تعارضى نيست ؛ زيرا اين احاديث، مردم را به رياكارى در يادگيرى معارف دينى يا ناچيز شمردن نقش اخلاص در بركات تحصيل علم فرا نمى خوانند، بلكه به نكته دقيق قابل توجهى اشاره دارند و آن اين كه يكى از بركات معارف دينى برانگيختن اخلاص طالب علم است. چه بسيارند كسانى كه با انگيزه هايى نه چندان خالص، به حوزه هاى دينى مى آيند و سالها به درس و بحث و تعلّم مى پردازند و از رهگذر اين تلاش علمى و بويژه توجه به نقش اخلاص و خطر انگيزه هاى غير الهى، به درجات والاى اخلاص نايل مى گردند. از اين رو اگر به بهانه نداشتن شرط اخلاص دانشجو در آغاز تحصيل ، مانع او شويم ، موجب محروميت بسيارى از جويندگان دانش و معارف دينى خواهيم شد .

۱۰۶۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن طَلَبَ العِلمَ لِغَيرِ اللّهِ لَم يَخرُج مِنَ الدُّنيا حَتّى يَأتِيَ عَلَيهِ العِلمُ فَيَكونَ للّهِِ . ومَن طَلَبَ العِلمَ للّهِِ فَهُوَ كَالصّائِمِ نَهارَهُ والقائِمِ لَيلَهُ . وإنَّ بابًا مِنَ العِلمِ يَتَعَلَّمُهُ الرَّجُلُ خَيرٌ مِن أن يَكونَ لَهُ أبو قُبَيسٍ ذَهَبًا فَأَنفَقَهُ في سَبيلِ اللّهِ تَعالى ^۱ .

۱۰۶۲.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الرَّجُلَ لَيَطلُبُ العِلمَ وما يُريدُ اللّهَ ، فَما يَزالُ بِهِ العِلمُ حَتّى يَجعَلَهُ للّهِِ عز و جل ^۲ .

۱۰۶۳.الإمام عليّ عليه السلامـ فيما نُسِبَ إلَيهِـ : تَعَلَّمُوا العِلمَ ولَو لِغَيرِ اللّهِ ، فَإِنَّهُ سَيَصيرُ للّهِِ ^۳ .