۱۲.خداوند متعال به آدم وحى كرد :من همه دانش را برايت در چهار كلمه گرد مى آورم : يكى براى خودم؛ و يكى براى تو؛ و يكى ميان من و تو؛ و يكى هم ميان تو و مردم . آنچه براى من است اينكه مرا بپرستى و هيچ چيز را شريك من نكنى؛ و آنچه براى توست اينكه من در برابر عمل تو هنگامى به تو پاداش مى دهم كه بيشترين نياز را به آن دارى . و آنچه ميان من و توست اينكه وظيفه تو دعا كردن است و اجابت كردن بر عهده من؛ و آنچه ميان تو و مردم است اينكه براى مردم آن را بپسندى كه براى خود مى پسندى .

ر . ك : ص ۲۱ «درآمد» / ص ۷۹ «آثار دانش» وص ۹۵ «آنچه در انواع دانشها ، آمده است» / ص ۱۸۷ «الهام» .

۱۲.أوحَى اللّهُ تَعالى إلى آدَمَ :إنّي أجمَعُ لَكَ العِلمَ كُلَّهُ في أربَعِ كَلِماتٍ : واحِدَةٌ لي ، وواحِدَةٌ لَكَ ، وواحِدَةٌ فيما بَيني وبَينَكَ ، وواحِدَةٌ فيما بَينَكَ وبَينَ النّاسِ .
فَأَمَّا الَّتي لي فَتَعبُدُني ولا تُشرِكُ بي شَيئًا ، وأمَّا الَّتي لَكَ فَأَجزيكَ بِعَمَلِكَ أحوَجَ ما تَكونُ إلَيهِ ، وأمَّا الَّتي بَيني وبَينَكَ فَعَلَيكَ الدُّعاءُ وعَلَيَّ الإِجابَةُ ، وأمَّا الَّتي فيما بَينَكَ وبَينَ النّاسِ فَتَرضى لِلنّاسِ ما تَرضى لِنَفسِكَ ^۱ .