۵۳۵.امام على عليه السلامـ در خطبه اى كه ايمان و اركان آن را ياد مى كردـ : خداوند . . . به ايمان خشنود گشت ... و آن را مايه عزّت هر آنكه گرامى اش بدارد ... و برهان آنكه بدان سخن گويد و مايه شرافت كسى كه آن را بشناسد و حكمت كسى كه بدان لب بگشايد و روشنى كسى كه از آن روشنى جويد ، قرار داد .

ر . ك : ص ۶۵ «كمال ايمان» / ص ۷۹ «ايمان» .

۴ / ۲

اخلاص

قرآن

«و آنان كه به خاطر ما كوشيدند ، بى گمان به راههاى خود رهنمونشان مى كنيم .»

حديث

۵۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده خداى عز و جل خويشتن را چهل روز براى خدا خالص نكرد ، مگر آنكه چشمه هاى حكمت از دلش بر زبانش جارى گشت .

۵۳۷.امام على عليه السلام :با تحقّق اخلاص ، ديدگان نور مى گيرند .

۵۳۸.امام على عليه السلام :آنكه ايمانش را خالص كرد ، هدايت يافت .

ر . ك : ص ۲۰۹ ح ۵۶۱ / ص ۲۰۱ «اخلاص» / ص ۳۶۷ «آموختن براى غير خدا» و ص ۳۳۱ «اخلاص» / ص ۶۰۳ «خودنمائى» .

۴ / ۳

دوستى اهل بيت

۵۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس جوياى حكمت است ، بايد خاندان مرا دوست بدارد .

۵۳۵.الإمام عليّ عليه السلامـ في خُطبَةٍ يَذكُرُ فيهَا الإِيمانَ ودَعائِمَهُـ : إنَّ اللّهَ . . . ارتَضَى الإِيمانَ . . . وجَعَلَهُ عِزًّا لِمَن والاهُ . . . وبُرهانًا لِمَن تَكَلَّمَ بِهِ ، وشَرَفًا لِمَن عَرَفَهُ ، وحِكمَةً لِمَن نَطَقَ بِهِ ، ونورًا لِمَنِ استَضاءَ بِهِ ^۱ .

۴ / ۲

الإِخلاص

الكتاب

«و الَّذينَ جاهَدوا فينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا ^۲ » .

الحديث

۵۳۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ما أخلَصَ عَبدٌ للّهِِ عز و جل أربَعينَ صَباحًا إلاّ جَرَت يَنابيعُ الحِكمَةِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ ^۳ .

۵۳۷.الإمام عليّ عليه السلام :عِندَ تَحَقُّقِ الإِخلاصِ تَستَنيرُ البَصائِرُ ^۴ .

۵۳۸.عنه عليه السلام :هُدِيَ مَن أخلَصَ إيمانَهُ ^۵ .

۴ / ۳

حُبُّ أهلِ البَيتِ

۵۳۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن أرادَ الحِكمَةَ فَليُحِبَّ أهلَ بَيتي ^۶ .