۳ / ۳
وسوسه
قرآن
«همانا شيطانها به دوستان خود القا مى كنند .»
«ياد كن هنگامى را كه شيطان اعمال آنان را برايشان بياراست و گفت : امروز هيچ كس از مردم بر شما پيروز نخواهد شد و من پناه شما هستم . پس هنگامى كه دو گروه يكديگر را ديدند ، شيطان به عقب برگشت و گفت : من از شما بيزارم . من چيزى را مى بينم كه شما نمى بينيد . من از خدا بيمناكم و خدا سخت كيفر است .»
«بى گمان كسانى كه پس از آنكه راه هدايت بر آنان روشن شد ، (باز) پشت كردند . شيطان آنها را فريفت و به آرزوهاى دور و درازشان انداخت» .
«شيطان از تنگدستى شما را مى ترساند و شما را به كار زشت وا مى دارد و خداوند از جانب خود به شما وعده مغفرت و افزون دهى مى دهد و خداست كه وسعت بخش داناست» .
«برخى از مردم درباره خدا بدون هيچ علمى مجادله مى كنند و از هر شيطان سر كشى پيروى مى نمايند . بر شيطان مقرر شده است كه هر كس او را به دوستى گيرد ، قطعا او وى را گمراه مى سازد و به عذاب آتشش مى كشاند» .
«اى فرزندان آدم! زنهار تا شيطان شما را به فتنه نيندازد؛ چنانكه پدر و مادر شما را از بهشت بيرون راند و لباسشان را از ايشان بر كند ، تا عورتهايشان را بر آنان نمايان كند . در حقيقت ، او و قبيله اش شما را از آنجا كه آنها را نمى بينيد ، مى بينند . ما شياطين را دوستان كسانى قرار داديم كه ايمان نمى آورند» .
«از ايشان هر كه را توانستى با آواى خود تحريك كن و با سواران و پيادگانت بر آنها بتاز و با آنان در اموال و اولاد شركت كن و به ايشان وعده بده . و شيطان جز فريب وعده نمى دهد» .
«خدا لعنتش كرد . و او گفت بى گمان از ميانِ بندگانت نصيبى معيّن براى خود برخواهم گرفت و آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهاى دور و دراز خواهم كرد و وادارشان مى كنم تا آفريده خدا را دگرگون سازند . و هر كس به جاى خدا شيطان را دوست خود گيرد ، قطعا دستخوش زيان آشكارى شده است . به آنان وعده مى دهد و ايشان را به دام [آرزو] مى اندازد و شيطان وعده اى جز فريب به آنان نمى دهد» .
