133
علم و حكمت جلد اوّل

فصل پنجم: حكمتهاى جامع

۳۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دو حكيم در دنيا بودند كه در سال يك بار همديگر را مى ديدند و يكى ديگرى را پند مى داد . پس چون به هم رسيدند ، يكى از آن دو به ديگرى گفت : پند ده و جامع و مختصر بگو كه نمى توانم به خاطر تو از عبادت بازمانم . پس او گفت : برادر من! بنگر تا خداوند در آنجا كه تو را بازت داشته ، نبيند و در آنجا كه فرمانت داده بيابد .

۳۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آنكه كار آخرتش را به سامان آورد ، خداوند كار دنيايش را سامان دهد و آنكه ميان خود و خداوند را اصلاح كند ، خداوند ميان او و مردم را اصلاح فرمايد .

۳۵۵.امام على عليه السلام :فقيهان و حكيمان هرگاه با همديگر مكاتبه مى كردند ، سه چيز را مى نوشتند كه چهارمى نداشت : آنكه همتش آخرت باشد ، خدا كار دنيايش را كفايت مى كند و آنكه درونش را اصلاح كرد ، خداوند برون وى را اصلاح مى كند و آنكه ميان خود و خداوند را اصلاح كند ، خداوند ميان او و مردم را اصلاح مى كند .

۳۵۶.امام على عليه السلام :حكيمان در روزگار كهن چنين مى گفتند : سزاوار است كه آمد و شد به درها از اين ده صورت بيرون نباشد : نخست ، خانه خداى عز و جلاست براى انجام مناسك و برپا داشتن حقّ آن و اداى فريضه اش . دوم بارگاه پادشاهانى كه فرمان برى از آنها به فرمان برى خداى عز و جلپيوسته و حقشان واجب و نفعشان ، بزرگ و زيانشان ، سخت است . سوم خانه هاى دانشمندانى كه دانش دين و دنيا از ايشان استفاده مى شود . چهارم خانه هاى سخاوت مندان و كريمانى كه داراييهاى خويش را براى ستايش و به اميد آخرت انفاق مى كنند . پنجم خانه هاى سفيهانى كه در حوادث روزگار به آنها نياز مى شود و در حاجتها به ايشان روى آورده مى شود .
ششم خانه هاى بزرگانى كه در جستجوى بخشش و عطايا و برآوردن حاجتها به ايشان نزديك مى شوند . هفتم خانه هاى كسانى كه اميد بهره اى از نظر و مشورت ايشان هست و دور انديشى و آماده سازى براى برآوردن نيازها را تقويت مى كند . هشتم خانه هاى برادران براى صله رحم واجب و اداى حقوق لازم آنان . نهم خانه هاى دشمنانى كه با مدارا غائله آنها مى خوابد و با چاره جويى و رفق و لطف و ديدار ، دشمنى شان مى رود . دهم خانه هاى كسانى كه آمد و شد با آنها ، سودمند است و از آنان ادب نيكو فرا گرفته مى شود و گفتگوى با آنها مايه انس است .


علم و حكمت جلد اوّل
132

الفصل الخامس: جَوامِعُ الحِكَمِ

۳۵۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :كانَ فِي الدُّنيا حَكيمانِ يَلتَقِيانِ فِي السَّنَةِ مَرَّةً ، فَيَعِظُ أحَدُهُما صاحِبَهُ ، فَالتَقَيا فَقالَ أحَدُهُما لِصاحِبِهِ : عِظني واجمَع وأوجِز ، لا أقدِرُ أن أقِفَ عَلَيكَ مِنَ العِبادَةِ ، فَقالَ : يا أخي ، اُنظُر أن لا يَراكَ اللّهُ حَيثُ نَهاكَ ، ولا يَفقِدَكَ حَيثُ أمَرَكَ ۱ .

۳۵۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أصلَحَ أمرَ آخِرَتِهِ أصلَحَ اللّهُ أمرَ دُنياهُ ، ومَن أصلَحَ ما بَينَهُ وبَينَ اللّهِ أصلَحَ اللّهُ ما بَينَهُ وبَينَ النّاسِ ۲ .

۳۵۵.الإمام عليّ عليه السلام :كانَتِ الفُقَهاءُ والحُكَماءُ إذا كاتَبَ بَعضُهُم بَعضًا كَتَبوا بِثَلاثٍ لَيسَ مَعَهُنَّ رابِعَةٌ : مَن كانَتِ الآخِرَةُ هَمَّهُ كَفاهُ اللّهُ هَمَّهُ مِنَ الدُّنيا ، ومَن أصلَحَ سَريرَتَهُ أصلَحَ اللّهُ عَلانِيَتَهُ ، ومَن أصلَحَ فيما بَينَهُ وبَينَ اللّهِ أصلَحَ اللّهُ فيما بَينَهُ وبَينَ النّاسِ ۳ .

۳۵۶.عنه عليه السلام :كانَتِ الحُكَماءُ فيما مَضى مِنَ الدَّهرِ تَقولُ : يَنبَغي أن يَكونَ الاِختِلافُ إلَى الأَبوابِ لِعَشرَةِ أوجُهٍ : أوَّلُها : بَيتُ اللّهِ عز و جل لِقَضاءِ نُسُكِهِ والقِيامِ بِحَقِّهِ وأداءِ فَرضِهِ . والثّاني : أبوابُ المُلوكِ الَّذينَ طاعَتُهُم مُتَّصِلَةٌ بِطاعَةِ اللّهِ عز و جلوحَقُّهُم واجِبٌ ونَفعُهُم عَظيمٌ وضَرُّهُم شَديدٌ . والثّالِثُ : أبوابُ العُلَماءِ الَّذينَ يُستَفادُ مِنهُم عِلمُ الدّينِ والدُّنيا . والرّابِعُ : أبوابُ أهلِ الجودِ والبَذلِ الَّذينَ يُنفِقونَ أموالَهُمُ التِماسَ الحَمدِ ورَجاءَ الآخِرَةِ . والخامِسُ : أبوابُ السُّفَهاءِ الَّذينَ يُحتاجُ إلَيهِم فِي الحَوادِثِ ويُفزَعُ إلَيهِم فِي الحَوائِجِ . والسّادِسُ : أبوابُ مَن يُتَقَرَّبُ إلَيهِ مِنَ الأَشرافِ لاِلتِماسِ الهِبَةِ والمُروءَةِ والحاجَةِ . والسّابِعُ : أبوابُ مَن يُرتَجى عِندَهُمُ النَّفعُ فِي الرَّأيِ والمَشوَرَةِ وتَقوِيَةِ الحَزمِ وأخذِ الاُهبَةِ لِما يُحتاجُ إلَيهِ . والثّامِنُ : أبوابُ الإِخوانِ لِما يَجِبُ مِن مُواصَلَتِهِم ويَلزَمُ مِن حُقوقِهِم . والتّاسِعُ : أبوابُ الأَعداءِ الَّتي تَسكُنُ بِالمُداراةِ غَوائِلُهُم ، ويُدفَعُ بِالحِيَلِ والرِّفقِ واللُّطفِ والزِّيارَةِ عَداوَتُهُم . والعاشِرُ : أبوابُ مَن يُنتَفَعُ بِغِشيانِهِم ، ويُستَفادُ مِنهُم حُسنُ الأَدَبِ ، ويُؤنَسُ بِمُحادَثَتِهِم ۴ .

1.الفردوس : ۳ / ۲۷۵ / ۴۸۲۵ عن أنس بن مالك .

2.عدّة الداعي : ۲۱۶ ، نهج البلاغة : الحكمة ۸۹ عن الإمام عليّ عليه السلام ، المحاسن : ۱ / ۹۷ / ۶۴ عن إسماعيل بن مسلم عن الإمام الصادق عن أبيه عن الإمام عليّ عليهم السلام ؛ وراجع الفردوس : ۳/۵۸۱/۵۸۱۹ .

3.الفقيه : ۴ / ۳۹۶ / ۵۸۴۵ ، الكافي : ۸ / ۳۰۷ / ۴۷۷ نحوه ، الخصال : ۱۲۹ / ۱۳۳ ، ثواب الأعمال : ۲۱۶ / ۱ كلّها عن إسماعيل بن مسلم السكوني عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام ، تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۶۳ عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلاموفيه «مِنَ الدُّنيا كانَتِ الجَنّةُ مأواهُ» بدل «كَفاهُ اللّه ُ هَمَّهُ مِنَ الدُّنيا» ، وراجع الجعفريّات : ۲۳۶ ، أعلام الدين : ۳۳۴ .

4.الخصال : ۴۲۶ / ۳ عن الأصبغ بن نباتة .

  • نام منبع :
    علم و حكمت جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: رضا برنجکار، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 110845
صفحه از 443
پرینت  ارسال به