263
علم و حكمت جلد اوّل

۲ / ۴

ذكر

قرآن

«هركس از ذكر خداى رحمان چشم بندد ، شيطانى بر او مى گماريم تا همنشين وى باشد» .

حديث

۷۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ذكر خدا شفاست .

۷۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ذكر خدا شفاى دلهاست .

۷۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جلاى دلها ذكر خداست .

۷۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :با ذكر خدا دلها زنده مى شود .

۷۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جلاى اين دلها ذكر خدا و تلاوت قرآن است .

۷۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :وسواس [ شيطان وسوسه گر ] منقارى چون منقار پرنده دارد . هرگاه فرزند آدم غافل شود ، آن منقار را در گوش دل مى گذارد و وسوسه مى كند ، پس اگر فرزند آدم خداى عز و جل را ياد كند ، عقب مى كشد و پنهان مى گردد و همين وسواس ناميده مى شود .

۷۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آدم از القائات نفسانى و اندوه به خدا شكوه كرد . جبرئيل بر او فرود آمد و بدو گفت : اى آدم! بگو : «لاحول و لاقوة الاّ باللّه » . آدم آن را گفت و وسوسه و اندوهش برفت .

۷۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركس وسواس يافت ، سه مرتبه بگويد : به خدا و پيامبرش ايمان آوردم . وسواس از او دور مى شود .

۷۴۰.امام على عليه السلام :خداى متعال سبحان ذكر را جلاى دلها قرار داده است : با آن پس از سنگينى، گوش مى شنود و پس از كورى ، مى بيند و پس از ستيزه گرى، رام مى شود و خداوند ـ نعمتهايش گرامى باد ـ همواره و در هر روزگارى پس از روزگار ديگر و در زمانهاى نيامدن پيامبران ، بندگانى دارد كه در انديشه شان با آنها راز مى گويد و در خردهايشان با آنان گفتگو مى كند؛ پس نور بيدارى را در ديدگان و گوشها و دلهاى خود برافروختند .


علم و حكمت جلد اوّل
262

۲ / ۴

الذِّكر

الكتاب

«و مَن يَعشُ عَن ذِكرِ الرَّحمنِ نُقَيِّض لَهُ شَيطانًا فَهُوَ لَهُ قَرينٌ ۱ » .

الحديث

۷۳۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ ذِكرَ اللّهِ شِفاءٌ ۲ .

۷۳۳.عنه صلى الله عليه و آله :ذِكرُ اللّهِ شِفاءُ القُلوبِ ۳ .

۷۳۴.عنه صلى الله عليه و آله :سقالَةُ ۴ القُلوبِ ذِكرُ اللّهِ ۵ .

۷۳۵.عنه صلى الله عليه و آله :بِذِكرِ اللّهِ تَحيَى القُلوبُ ۶ .

۷۳۶.عنه صلى الله عليه و آله :جِلاءُ هذِهِ القُلوبِ ذِكرُ اللّهِ وتِلاوَةُ القُرآنِ ۷ .

۷۳۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ لِلوَسواسِ خَطمًا كَخَطمِ الطّائِرِ ، فَإِذا غَفَلَ ابنُ آدَمَ وَضَعَ ذلِكَ المِنقارَ في اُذُنِ القَلبِ يُوَسوِسُ ، فَإِنِ ابنَ آدَمَ ذَكَرَ اللّهَ عز و جل نَكَصَ وخَنَسَ ، فَذلِكَ سُمِّيَ الوَسواسَ ۸ .

۷۳۸.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ آدَمَ شَكا إلَى اللّهِ ما يَلقى مِن حَديثِ النَّفسِ والحُزنِ ، فَنَزَلَ عَلَيهِ جَبرَئيلُ عليه السلامفَقالَ لَهُ : يا آدَمُ ، قُل : لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلاّ بِاللّهِ . فَقالَها فَذَهَبَ عَنهُ الوَسوَسَةُ والحُزنُ ۹ .

۷۳۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن وَجَدَ مِن هذَا الوَسواسِ فَليَقُل : آمَنتُ بِاللّهِ ورَسولِهِ ، ثَلاثًا ، فَإِنَّ ذلِكَ يَذهَبُ عَنهُ ۱۰ .

۷۴۰.الإمام عليّ عليه السلام :إنَّ اللّهَ سُبحانَهُ وتَعالى جَعَلَ الذِّكرَ جِلاءً لِلقُلوبِ : تَسمَعُ بِهِ بَعدَ الوَقرَةِ ، وتُبصِرُ بِهِ بَعدَ العَشوَةِ ، وتَنقادُ بِهِ بَعدَ المُعانَدَةِ ، وما بَرِحَ للّهِِ ـ عَزَّت آلاؤُهُ ـ فِي البُرهَةِ بَعدَ البُرهَةِ وفي أزمانِ الفَتَراتِ عِبادٌ ناجاهُم في فِكرِهِم ، وكَلَّمَهُم في ذاتِ عُقولِهِم ، فَاستَصبَحوا بِنورِ يَقَظَةٍ فِي الأَبصارِ والأَسماعِ والأَفئِدَةِ ۱۱ .

1.الزخرف : ۳۶ .

2.شُعب الإيمان : ۱ / ۴۵۹ / ۷۱۷ عن مكحول ، الجامع الصغير : ۱ / ۶۶۵ / ۴۳۳۰ نقلاً عن الفردوس عن أنس ، وزاد فيه «القلوب» .

3.كنزالعمّال : ۱ / ۴۱۴ / ۱۷۵۱ نقلاً عن الفردوس عن أنس .

4.السُّقل والصَّقل : الجِلاء (لسان العرب : ۱۱ / ۳۸۰ وص ۳۳۸) .

5.شعب الإيمان : ۱ / ۳۹۶ / ۵۲۲ عن عبداللّه بن عمر ، الدرّ المنثور : ۱ / ۳۶۲ نقلاً عن ابن أبي الدنيا عن عبداللّه بن عمرو وفيه «صقالة» ؛ مستدرك الوسائل : ۵ / ۲۸۶ / ۵۸۶۹ نقلاً عن لبّ اللباب .

6.تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۲۰ .

7.تنبيه الخواطر : ۲ / ۱۲۲ .

8.كنزالعمّال : ۱ / ۲۵۱ / ۱۲۶۷ نقلاً عن الترغيب في الذكر عن أنس .

9.روضة الواعظين : ۳۶۰ .

10.كنزالعمّال : ۱ / ۲۴۷ / ۱۲۴۵ نقلاً عن ابن السني عن عائشة .

11.نهج البلاغة : الخطبة ۲۲۲ ، غرر الحكم : ۳۵۷۳ وفيه صدره إلى قوله «المعاندة» .

  • نام منبع :
    علم و حكمت جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: رضا برنجکار، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 110902
صفحه از 443
پرینت  ارسال به