۵۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :علم باطن ، رازى از رازهاى خداى عز و جل و حكمتى از حكمتهاى الهى است كه در دلهاى هر يك از اولياى خود كه بخواهد مى گذارد .

۵۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گونه اى دانش نهانى است كه آن را جز دانايان به خدا ندانند ، پس هرگاه بدان لب بگشايند ، جز مغروران به خداى عز و جل ، آن را انكار نكنند .

۵۱۸.امام على عليه السلام :از گنجينه هاى نهان ، حكمت آشكار مى شود .

۵۱۹.امام صادق عليه السلامـ درباره گفته خداى عز و جل « بدانيد كه خداوند ميان انسان و دلش جدايى مى اندازد» فرمود :ميان او و حقّ انگاشتن باطل ، جدايى مى اندازد .

۵۲۰.امام كاظم عليه السلامو آنكه از خداوند فرا نگيرد ، دلش را به شناخت استوارى كه مايه بينش وى و يافتن حقيقت آن در دل باشد ، نبسته است .

۵۲۱.امام رضا عليه السلام :هرگاه خداوند بنده اى را براى كارهاى بندگانش برگزيند ، سينه اش را براى آن گشاده سازد و چشمه هاى حكمت را در دلش به وديعت نهد و دانش را به او الهام كند .

۵۲۲.بزنطى :به امام رضا عليه السلام عرض كردم : آيا مردم در شناخت نقشى دارند؟ فرمود : نه . گفتم : برايشان بر آن پاداشى هست؟ فرمود : خداوند به آنان پاداش مى بخشد؛ همان گونه كه شناخت را بديشان مى بخشد .

۵۲۳.حارث بن مغيرة :به امام صادق عليه السلام عرض كردم : دانش دانشمند شما چگونه است؟ آيا جمله اى است كه در دلش انداخته مى شود يا در گوشش خوانده مى شود؟ حضرت فرمود : وحيى است همانند وحى به مادر موسى عليه السلام .

ر . ك : ص ۳۱ «حقيقت دانش» / ص ۱۹۹ «مبادى الهام» / اهل بيت در كتاب
و سنت : مبادى علوم اهل بيت : الهام .

۵۱۶.عنه صلى الله عليه و آله :عِلمُ الباطِنِ سِرٌّ مِن سِرِّ اللّهِ عز و جل وحُكمٌ مِن حُكمِ اللّهِ ، يَقذِفُهُ في قُلوبِ مَن يَشاءُ مِن أولِيائِهِ ^۱ .

۵۱۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ مِنَ العِلمِ كَهَيئَةِ المَكنونِ لايَعلَمُهُ إلاَّ العُلَماءُ بِاللّهِ ، فَإِذا نَطَقوا بِهِ لا يُنكِرُهُ إلاّ أهلُ الغِرَّةِ بِاللّهِ عز و جل ^۲ .

۵۱۸.الإمام عليّ عليه السلام :مِن خَزائِنِ الغَيبِ تَظهَرُ الحِكمَةُ ^۳ .

۵۱۹.الإمام الصادق عليه السلامـ في قَولِ اللّهِ عز و جل : «و اعلَموا أنَّ اللّهَ يَحولُ بَينَ المَرءِ و قَلبِهِ » ـ : ^۴ يَحولُ بَينَهُ وبَينَ أن يَعلَمَ أنَّ الباطِلَ حَقٌّ . ^۵

۵۲۰.الإمام الكاظم عليه السلام :. . . ومَن لَم يَعقِل عَنِ اللّهِ لَم يَعقِد قَلبَهُ عَلى مَعرِفَةٍ ثابِتَةٍ يُبصِرُها ويَجِدُ حَقيقَتَها في قَلبِهِ ^۶ .

۵۲۱.الإمام الرضا عليه السلام :إنَّ العَبدَ إذَا اختارَهُ اللّهُ عز و جل لاُِمورِ عِبادِهِ شَرَحَ صَدرَهُ لِذلِكَ ، وأودَعَ قَلبَهُ يَنابيعَ الحِكمَةِ ، وألهَمَهُ العِلمَ إلهامًا ^۷ .

۵۲۲.البَزَنطِيّ :قُلتُ لِأَبِي الحَسَنِ الرِّضا عليه السلام : لِلنّاسِ فِي المَعرِفَةِ صُنعٌ ؟ قالَ : لا ، قُلتُ : لَهُم عَلَيها ثَوابٌ ؟ قالَ : يَتَطَوَّلُ عَلَيهِم بِالثَّوابِ كَما يَتَطَوَّلُ عَلَيهِم بِالمَعرِفَةِ ^۸ .

۵۲۳.الحارِثُ بنُ المُغيرَة :قُلتُ لِأَبي عَبدِاللّهِ عليه السلام : ما عِلمُ عالِمِكُم ، أجُملَةٌ يُقذَفُ في قَلبِهِ أو يُنكَتُ في اُذُنِهِ ؟ فَقالَ : وَحيٌ كَوَحيِ اُمِّ موسى ^۹ .