مى‏شود. دوم، هنگامى كه از صراط مى‏گذرد. سوم، هنگامى كه به پاى ميزان عمل مى‏رسد و عمل او را بررسى كرده ، و مى‏سنجند».^۱اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى‏ عَلِىِّ بنِ مُوسَى الرِّضَا المُرتَضَى‏ الإمام التَّقِىِّ النَّقِىِّ وحُجَّتِكَ عَلَى‏ مَن فَوقَ الأرضِ ومَن تَحتَ الثَّرَى‏ الصِّدِّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً كَثِيرةً نامِيةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُترادِفَةً كَأَفضِلِ ما صَلَّيتَ عَلَى‏ أحدً مِن أَوليائِكَ .^۲

رضا عليه السلام بر او افتاد ، يك مرتبه از جا جَست و او را در بغل گرفت و دست در گردن او كرد و پيشانى‏اش را بوسيد و او را با خود به داخل اتاق كشيد . محمّد بن على ، به رو در افتاد و پدر را مى‏بوسيد و آهسته به او چيزى گفت كه من نفهميدم؛ امّا بر لبان امام رضا عليه السلام كفى ديدم كه از برف ، سفيدتر بود ... . لحظاتى بعد ، امام عليه السلام از دنيا رفت.^۱

ب - ثواب زيارت امام عليه السلام

پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله و تقريباً تمام امامان بر زيارت امام رضا عليه السلام تأكيد كرده‏اند. شيخ صدوق ، شصت و ششمين بخش كتاب عيون أخبار الرضا عليه السلام را «باب ثواب زيارت امام على بن موسى الرّضا عليه السلام » ناميده و در اين موضوع ۳۷ روايت ، آورده است. در غالب اين روايات ، معصومان ، بهشت، آمرزش گناهان و شفاعت اهل بيت عليهم السلام را پاداش زائرانى دانسته‏اند كه مزار مطهّر آن امام را در طوس ؛ با معرفت زيارت كنند. بازخوانى دو روايت رضوى را حُسنِ ختام اين نوشتار ، قرار مى‏دهيم :
- ياسر خادم ، خدمتكار امام عليه السلام مى‏گويد : «على بن موسى الرضا عليهما السلام فرمود : براى زيارت هيچ قبرى بار و بنه نبنديد و سفر نكنيد ، مگر براى زيارت قبور ما اهل بيت . آرى! بدانيد كه من با زهر ، شهيد خواهم شد، و محلّ دفنم در غربت خواهد بود. پس هر كس براى زيارت من سفر كند دعايش مستجاب و گناهانش آمرزيده و بخشيده خواهد شد».^۲
- امام رضا عليه السلام فرمود: «هر كس مرا با وجود دورى راه ، زيارت كند و از راه دور به زيارت من بيايد ، در روز قيامت ، در سه جا به يارى او خواهم آمد تا او را از ناراحتى‏هاى آن حالات ، نجات دهم:
اوّل، هنگامى كه نامه‏هاى اعمال ، از جانب راست و از جانب چپ ، پخش