161
حکمت‌ نامه رضوی جلد اول

۹۰. التوحيد- به نقل از محمّد بن عيسى بن عبيد - : امام رضا عليه السلام به من فرمود: «اگر كسى به تو بگويد: به من بگو آيا خداوند عزّ و جلّ شى‏ء (چيز) است يا نه؟ تو چه مى‏گويى؟».
گفتم: خداوند عزّ و جلّ خود از خويشتن به «شى‏ء» ياد كرده است، آن جا كه مى‏فرمايد: «بگو: گواهىِ كدام شى‏ء، بزرگ‏تر است؟ بگو: خدا گواه من و شماست». بنا بر اين، مى‏گويم: او شى‏ء است؛ امّا نه چون ديگر اشيا؛ زيرا نفى شيئيت از او، مستلزم ابطال و نفى اوست.
فرمود: «راست گفتى و درست است».
سپس به من فرمود: «مردم، در باره توحيد بر سه عقيده‏اند: نفى (تعطيل)، تشبيه و اثبات بدون تشبيه. عقيده نفى، روا نيست. عقيده تشبيه هم روا نيست؛ چرا كه هيچ چيز مانند خداوند - تبارك و تعالى - نيست. راه درست، عقيده سوم است؛ يعنى اثبات بدون تشبيه».

۹۱. تفسير العيّاشى- به نقل از هشام مشرقى - : به ابوالحسن خراسانى (امام رضا عليه السلام ) نوشتم: مردى در باره توحيد سؤالاتى مى‏پرسد. به من فرمود: «اگر به تو گفتند: به ما بگو: آيا خدا شى‏ء (چيز) است يا نيست؟ چه پاسخ مى‏دهى؟ من گفتم: خداوند ، خود را شى‏ء خوانده و فرموده است: «بگو: كدام شى‏ء گواهى‏اش بزرگ‏تر است؟ بگو: خدا گواه ميان من و شماست» . نمى‏گويم: چيزى است مانند ديگر چيزها، يا نمى‏گوييم : خدا ، جسم است.
فرمود: «چه ضعفى در اين است كه: خدا جسم است ؛ امّا نه چون [ديگر] اجسام، و هيچ يك از مخلوقات مانند او نيست؟» سپس فرمود: «مردم در باره توحيد ، سه مذهب دارند: مذهب نفى، مذهب تشبيه و مذهب اثبات بدون تشبيه. مذهب نفى ، درست نيست . مذهب تشبيه هم درست نيست؛ زيرا هيچ چيزى مانند خدا نيست . راه درست، مذهب سوم است ، و آن اين كه او هست و چيزى هم مانند او نيست . او چنان است كه خود خويشتن را معرّفى كرده است: يكتا، بى نياز، نور» .


حکمت‌ نامه رضوی جلد اول
160

۹۰. التوحيد عن محمّد بن عيسى بن عبيد : قال لي أبو الحَسَنِ عليه السلام : ما تَقولُ إذا قيلَ لَكَ : أخبِرني عَنِ اللَّهِ عزّ و جلّ شَي‏ءٌ هُوَ أم لا؟
قالَ : فَقُلتُ لَهُ : قَد أثبَتَ اللَّهُ عزّ و جلّ نَفسَهُ شَيئاً ، حَيثُ يَقولُ : «قُلْ أَىُّ شَيْ‏ءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِى وَبَيْنَكُمْ»۱ ، فَأَقولُ : إِنَّهُ شَي‏ءٌ لا كَالأَشياءِ ؛ إِذ في نَفيِ الشَّيئيَّةِ عَنهُ إبطالُهُ ونَفيُهُ .
قالَ لي : صَدَقتَ وأصَبتَ .
ثُمَّ قالَ ليَ الرِّضا عليه السلام : لِلنّاسِ فِي التَّوحيدِ ثَلاثَةُ مَذاهِبَ : نَفيٌ ، وتَشبيهٌ ، وإثباتٌ بِغَيرِ تَشبيهٍ . فَمَذهَبُ النَّفيِ لا يَجوزُ ، ومَذهَبُ التَّشبيهِ لا يَجوزُ ؛ لِأَنَّ اللّهَ - تَبارَكَ وتَعالى - لا يُشبِهُهُ شَي‏ءٌ ، وَالسَّبيلُ فِي الطَّريقَةِ الثّالِثَةِ ؛ إثباتٌ بِلا تَشبيهٍ .۲

۹۱. تفسير العياشي عن هشام المشرقيّ : كَتَبتُ إلى أبِي الحَسَنِ الخُراسانِيِّ عليه السلام : رَجُلٌ يَسأَلُ عَن مَعانٍ فِي التَّوحيدِ ، قالَ : فَقالَ لي : ما تَقولُ إذا قالوا لَكَ أخبِرنا عَنِ اللَّهِ ؛ شَي‏ءٌ هُوَ أم لا شَي‏ءٌ؟
قالَ : فَقلتُ : إنّ اللّهَ أثبَتَ نَفسهُ شَيئاً ، فَقالَ : «قُلْ أَيُّ شَيْ‏ءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِى وَبَيْنَكُمْ» ، لا أقولُ شَيئاً كَالأَشياءِ ، أو نَقولُ : إنَّ اللَّهَ جِسمٌ .
فَقالَ : وَما الّذي يَضعُفُ فيهِ مِن هَذا إنّ اللَّهَ جِسمٌ لا كَالأجسامِ ولا يُشبَهُهُ شَي‏ءٌ مِنَ المَخلوقينَ! قالَ : ثُمّ قالَ : إنَّ لِلنّاسِ فِي التَّوحيدِ ثَلاثَةَ مَذاهِبَ : مَذهَبُ نَفيٍ ، و مَذهَبُ تَشبيهٍ ، ومَذهَبُ إِثباتٍ بِغَيرِ تَشبيهٍ ، فَمَذهَبُ النَّفي لايَجوزُ ، وَمَذهَبُ التَّشبيهِ لايَجوزُ ؛ وذلِكَ أنَّ اللَّهَ لايُشبِهُهُ شَي‏ءٌ ، وَالسَّبيلُ في ذلِكَ الطَّريقَةُ الثّالِثَةُ ؛ وذلِكَ أنَّه مُثبَتٌ لا يُشبِهُهُ شَي‏ءٌ ، وهوَ كَما وَصَفَ نَفسَهُ : أحَدٌ ، صَمَدٌ ، نورٌ .۳

1.الأنعام : ۱۹ .

2.التوحيد : ص ۱۰۷ ح ۸ و ص‏۱۰۱ ح‏۱۰ عن العبّاسي نحوه ، بحار الأنوار : ج ۳ ص ۲۶۲ ح ۱۹ .

3.تفسير العيّاشي : ج‏۱ ص‏۳۵۶ ح‏۱۱ .

  • نام منبع :
    حکمت‌ نامه رضوی جلد اول
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری، با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 44877
صفحه از 584
پرینت  ارسال به