بخش چهارم : ره‏نمودهاى عبادى‏

در اين بخش ، ره‏نمودهاى حكيمانه امام هشتم عليه السلام در زمينه عبادات ، در ده فصل ارائه مى‏گردند :
در فصل اوّل ، مباحثى مانند: وجوب عقلى عبادت، حكمت عبادت، اخلاص در عبادت، و انواع عبادت مطرح مى‏شوند و با هشدار در باره شهرت يافتن به عبادت ، پايان مى‏يابد.
فصل دوم ، به موضوع اذان اختصاص دارد. اين فصل ، شامل گزارش‏هايى در باره تشريع اذان، حكمت اذان، فضيلت اذان، ادب شنيدن اذان، بركت اذان گفتن در منزل و

مانند: مبارزه ايشان با جريان انحرافى واقفيّه، فضايل و مناقب ايشان، و كسانى كه مورد دعا و يا نفرين ايشان قرار گرفته‏اند، ادامه مى‏يابد. همچنين مسئله سفر اجبارى ايشان به خراسان و پذيرفتن ولايت‏عهدى مأمون در اين فصل مطرح مى‏گردد.
تصريح آن امام بر امامت فرزند بزرگوارش امام جواد عليه السلام و نماز خواندن ايشان بر جنازه پدر نيز در اين فصل، گزارش شده است .
در فصل هفتم، شمارى از مباحث مرتبط با موضوع مهدويت مطرح شده است، مانند: تنصيص بر امامت امام مهدى عليه السلام ، ويژگى‏هاى امام مهدى عليه السلام ، حكمت غيبت، نشانه‏هاى ظهور، جمعى از ياران، دعا براى ايشان و فضيلت انتظار فَرَج ايشان .
فصل هشتم به مرجعيت علمى اهل بيت پس از پيامبر صلى اللّه عليه و آله براى جهان اسلام پرداخته است. مرجعيت علمى اهل بيت در واقع، يك موضوع معرفتى، اعتقادى و سياسى است و احاديث فراوانى بر آن دلالت دارند كه از جمله آنها حديث متواتر ثقلين‏^۱است. با تأمّل در احاديث اين فصل، به نكات مهمّى در تبيين مرجعيت علمى اهل بيت عليهم السلام مى‏توان دست يافت، مانند: نقش ترويج معارف اهل بيت عليهم السلام در جهانى شدن اسلام، نقش اصول گرفته شده از آنان در اجتهاد، راه علاج اختلاف احاديث و... .