۴۷. تحف العقول: روايت شده است كه مأمون، فضل بن سهل (ذو الرياستين) را نزد امام رضا عليه السلام فرستاد و به امام عليه السلام گفت: دوست دارم حلال و حرام و فريضهها و سنن را برايم خلاصه بيان كنى؛ چرا كه شما حجّت خدا بر مردم و كان دانش هستى.
امام رضا عليه السلام دوات و كاغذى خواست و به فضل فرمود: «بنويس:
به نام خداى بخشاينده مهربان. ما را همين بس كه گواهى دهيم مبعودى جز خداى يكتا نيست و اوست يكتا و بى نياز. نه همسرى دارد و نه فرزندى. قائم به ذات است و شنوا و بينا، نيرومند و برپا و پاينده و نور است. دانايى است كه نادان نمىشود. توانايى است كه ناتوان نمىگردد. توانگرى است كه نياز نمىيابد. دادگرى است كه ستم نمىكند. همه چيز را او آفريده است. همچون او و شبيه او چيزى نيست. نه ضدّى دارد و نه مانند و نه همسنگى.
و [گواهى دهيم به] اين كه محمّد، بنده و فرستاده و امين و برگزيده او از ميان بندگان اوست و سَرور رسولان و خاتم پيامبران است. او برترينِ جهانيان است كه پيامبرى پس از او نخواهد آمد. آيين او ، تحوّل و دگرگونى نمىپذيرد و هر آنچه محمّد صلى اللّه عليه و آله به ارمغان آورده، حقّ آشكار است. ما هر آنچه را محمّد صلى اللّه عليه و آله آورده، و [نيز ]رسولان الهى و پيامبران پيشين و حجّتهاى خدا را تصديق مىكنيم و كتاب راستگوى او را كه «نه از پيشِ روى و نه از پسِ آن، باطل بِدان راه نمىيابد ، از جانب خداوندى حكيم و ستودنى نازل شده است» تصديق مىكنيم.
و اين كه قرآن، پاسدار همه كتابهاى آسمانى ديگر است و از آغاز تا انجام آن، حقّ خالص است. به محكم و متشابه ، و خاصّ و عام ، و وعده و وعيد ، و ناسخ و منسوخ ، و اخبار آن ايمان داريم و كسى از آفريدهها نمىتواند مانند آن را بياورد.
و اين كه راهنما و حجّت پس از او براى مؤمنان و عهدهدار امور مسلمانان و قرآنِ گويا و دانا به احكام آن، برادر و جانشين و وصىّ او، و همان كسى كه براى پيامبر صلى اللّه عليه و آله ، همچون هارون نسبت به موسى بود، على بن ابى طالب است؛ امير مؤمنان و امام پرهيزگاران و جلودار سپيدرويانِ دست و پا سفيد و راهبر مؤمنان و برترينِ جانشينان پس از هر پيامبرى، و پس از او حسن و حسين عليهما السلام يكى پس از ديگرى تا امروز، كه همه از خاندان پيامبر صلى اللّه عليه و آله اند و به كتاب و سنّت ، از همه آگاهتر و در داورى ، از همه دادگرتر و در هر عصر و زمانى از همگان به امامت، شايستهترند. آنها استوارترين دستاويز و امامان هدايت و حجّت اهل دنيايند تا آن گاه كه خداوند، زمين و هر آنچه را بر آن است، به ارث بَرَد كه او بهترين ارث بَرَنده است.
و اين كه هر كس با ايشان (اهل بيت عليهم السلام ) به مخالفت برخيزد، گمراهِ گمراه كننده است و حقّ و هدايت را كنار نهاده است. تنها ايشان بيان كننده قرآن و گويندگان بيانِ نبوى هستند. هر كس بميرد و آنها را مشخّصاً با نامشان و نام پدرانشان نشناسد و از آنها پيروى نكند، به مرگى جاهلى مُرده است».
