۳ / ۹
خشنودى به قضا و قدر
۲۵۲. امام رضا عليه السلام - به نقل از پدرانش عليهم السلام از پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله - : خداوند عزّ و جلّ فرمود: «هر كس به قضاى من خشنود نباشد و به قَدَر من ايمان نياورد، پس در پىِ خدايى غير از من بر آيد».
۲۵۳. الكافى- به نقل از احمد بن عمر - : من به همراه حسين بن ثُوَير بن ابى فاخته به حضور امام رضا عليه السلام رسيدم و گفتم: فدايت شوم! ما در فراوانىِ روزى و آسايش به سر مىبرديم كه ناگهان ، وضعيّت، اندكى دگرگون شد. از خداوند عزّ و جلّ بخواه كه آن [وضعيّت پيشين] را به ما باز گردانَد.
فرمود: «چه مىخواهيد؟ آيا مىخواهيد پادشاه باشيد؟ آيا خوش دارى كه مانند طاهر و هَرثَمه، امّا بر خلاف آنچه اكنون هستى ، [دشمن اهل بيت] باشى؟!».
گفتم: نه. به خدا سوگند كه خوش ندارم دنيا با همه زر و سيمش براى من باشد و من غير از آنى باشم كه هستم.
فرمود: «پس هر يك از شما كه در آسايش است، بايد خدا را سپاس بگزارد، كه خداوند عزّ و جلّ مىفرمايد: «اگر واقعاً سپاسگزارى كنيد، [نعمت] شما را افزون خواهم كرد» و خداى پاك و والا فرمود: «اى خاندان داوود! شكرگزار باشيد ، و از بندگان من، اندكى سپاسگزارند». به خدا خوشگمان باشيد؛ چرا كه ابو عبد اللَّه [امام صادق عليه السلام ]مىفرمود: "هر كس به خدا خوشگمان باشد، خداوند به تناسب گمان او، با وى رفتار مىكند و هر كس به روزىِ اندك خشنود باشد، خداوند ، عملِ اندك را از او مىپذيرد و هر كس به روزىِ حلالِ اندك ، خشنود باشد، مخارج زندگىاش ، سبُك مىشود و خانوادهاش در نعمت خواهند بود و خداوند، او را از درد و درمان دنيا ، آگاه مىكند و او را به سلامت، از دنيا به خانه سلامت (آخرت) بيرون مىبرَد"».
