سال ۹۷۹ ق كتابت شده است .^۱ نويسنده ، شيعى‏مذهب است ؛ ولى درباره وى اطلاعات بيشترى در منابع نيامده است .

۱۹ . النجم الثاقب فى بيان ان المهدى من أولاد على بن ابى طالب ، شمس الدين محمّد بن محمّد بن عبد الرحمان بن على بهنسى عقيلى خلوتى شافعى (م ۱۰۰۱ ق) .
داراى نسخه‏هاى خطّى متعدّد است .^۲
نويسنده از سنّيان شافعى مذهب و از مشايخ صوفيّه است .

ب - آثار مفقود

. البرهان فى علامات مهدى آخر الزمان ،^۳ جلال الدين سيوطى (م ۹۱۱ ق) .
وى از محدّثان اهل سنّت و از مشايخ صوفيه است .
۲۱ . اثبات الرجعة ، على بن حسين بن عبد العالى (م ۹۴۰ ق) .
نسخه خطّى‏اى در كتاب‏خانه راجه فيض‏آباد دارد .^۴
مؤلف، از عالمان شيعى است .
۲۲ . رسالة فى الغيبة .^۵
۲۳ . المُهدى إلى ما ورد فى المَهدى .^۶
اين دو اثر ، از شمس الدين محمّد بن طولول دمشقى (م ۹۵۳ ق) است .
وى از مورّخان و فقيهان حنفى‏مذهب است .

۱۲ . تلخيص البيان فى أخبار مهدى آخر الزمان .
اين كتاب نيز نسخه‏هاى متعدد دارد و در سال ۱۴۰۱ ق ، در قم به چاپ رسيده است .^۱
۱۳ . احوال مهدى آخر الزمان .
اين كتاب در كتاب‏خانه آية اللَّه مرعشى ، نسخه‏اى به شماره ۵۲۴ و ۹۲۱۵ دارد . كتاب شامل شصت حديث همراه با ترجمه فارسى آن است . نسخه‏اى از آن نيز در كتاب‏خانه گنج‏بخش پاكستان به شماره ۱۸۱۲ است .
اين چهار اثر ، از علاء الدين على بن حسام الدين متّقى هندى (م ۹۷۵ ق) است .
وى از محدّثان اهل سنّت است .
۱۴ . درّ التمام فى تاريخ خروج المهدى .
۱۵ . حديث «الائمة من بعدى بعدد نقباء بنى اسرائيل» .
۱۶ . رسالة فى علائم الظهور
مؤلف ، مطالبى را كه در كتب علماى هند در باره علائم ظهور ديده ، در اين اثر آورده است .
۱۷ . رسالة فى ظهور المهدى عليه السلام
مطالب كوتاهى در باره چگونگى ظهور حضرت مهدى عليه السلام است .
۱۸ . رسالة جفر الكبير فى تعيين ظهور المهدى عليه السلام
مؤلّف در اين رساله ، سال ظهور حجّت عليه السلام را با استفاده از جفر كبير سال ۱۲۰۰ ق مشخص كرده است .
اين پنج رساله ، همگى از محمّد بن پاينده ساوجى به خط مؤلّف در كاشان و به