۱۲. علي بن ابراهيم gt; أبيه gt; ابن ابي عمير gt; حماد gt; الحلبي ۱ (۲۹۷). ۲
۱۳. علي بن ابراهيم gt; أبيه gt; ابن ابي عمير gt; حماد بن عثمان gt; عبيد الله الحلبي و محمد بن مسلم ۳ (۱). ۴
۱۴. علي بن ابراهيم gt; أبيه gt; ابن ابي عمير gt; حماد gt; الحلبي و محمد بن مسلم (۵). ۵
۱۵. علي بن ابراهيم gt; أبيه gt; ابن ابي عمير gt; جميل gt; أبي عبد الله( و حماد بن عثمان ۶ gt; الحلبي (۱). ۷
۱۶. علي بن ابراهيم gt; أبيه gt; ابن ابي عمير gt; حماد gt; الحلبي gt; جميل ۸ و هشام (۱). ۹
۱۷. علي بن ابراهيم gt; أبيه gt; ابن ابي عمير gt; جميل و حماد ۱۰ gt; الحلبي (۱). ۱۱
1.. در بعضى موارد، سند فوق، مضمر است و يا نام امام( برده نشده است. اين موارد عبارتاند از: الكافي، ج۴، ص۳۳۵، ح۱؛ ج۴، ص۴۹۷، ح۴؛ ج۵، ص۲۳۵، ح۱۱. شايان يادآوري است که روايت اخير در الفقيه (ج۳، ص۳۱۰، ح۴۱۱۰ ) و الاستبصار (ج۳، ص۱۱۸، ح۱ ) به صورت مسند از ابي عبد الله( نقل شده است.
2.. الكافي، ج۱، ص۴۵۱، ۵۴۶، ج۲، ص۸۲، ۱۴۸، ج۳، ص۴، ۱۲، ۳۳، ۳۴ (دو مورد)، ۴۳، ۴۹، ۵۱، ۵۴، ۵۶، ۶۳، ۷۵، ۱۲۱، ۱۲۴، ۱۳۸، ۱۴۳ - ۱۴۴، ۱۶۱، ۱۸۳ - ۱۸۴، ۱۸۶، ۱۸۹، ۱۹۴، ۲۵۱، ۲۷۳، ۲۸۶، ۲۹۴، ۳۰۰، ۳۰۲، ۳۰۴ - ۳۰۵، ۳۱۸، ۳۴۱، ۳۴۹، ۳۵۶، ۳۶۴ - ۳۶۶، ۳۸۰، ۳۸۳، ۳۸۶، ۳۸۸، ۳۹۶، ۳۹۸، ۴۱۰، ۴۲۵، ۴۳۱، ۴۳۹، ۴۴۳، ۴۴۵، ۴۵۲، ۴۵۵، ۵۱۲، ۵۲۴؛ ج۴، ص۹۲، ۹۶، ۱۰۱، ۱۰۶، ۱۱۲، ۱۱۴، ۱۱۴، ۱۲۰ (دو مورد)، ۱۲۰، ۱۲۳ - ۱۲۴، ۱۲۶، ۱۲۸، ۱۳۱، ۱۳۵، ۱۳۸، ۱۶۸، ۱۷۵ (دو مورد)، ۱۷۶ (دو مورد)، ۱۷۸، ۲۲۶، ۲۳۲، ۲۶۹، ۲۷۳، ۲۹۲، ۳۱۹، ۳۲۳، ۳۲۹، ۳۳۱، ۳۳۵، ۳۴۰ - ۳۴۱، ۳۴۴، ۳۴۹، ۳۵۴، ۳۶۰ - ۳۶۱، ۳۷۵، ۳۸۳، ۳۹۴ - ۳۹۶، ۳۹۹، ۴۱۴، ۴۱۶، ۴۳۰، ۴۳۷، ۴۴۰ - ۴۴۱، ۴۴۳، ۴۵۵، ۴۶۲، ۴۶۳، ۴۸۲، ۴۸۹ (دو مورد)، ۴۹۰ - ۴۹۱، ۴۹۴، ۴۹۷، ۵۰۰، ۵۰۹، ۵۱۱، ۵۱۸، ۵۳۳ (دو مورد)، ۵۴۱؛ ج۵، ص۴۲، ۱۴۵، ۱۶۴ - ۱۶۵، ۱۷۰، ۱۷۴، ۱۷۶ - ۱۷۷، ۱۷۹، ۱۸۱، ۱۸۳ - ۱۸۴، ۱۸۸ - ۱۸۹، ۱۹۳ (دو مورد)، ۱۹۷، ۲۰۱، ۲۱۰، ۲۱۲، ۲۲۱، ۲۲۳، ۲۳۵، ۲۳۸، ۲۴۰ - ۲۴۱، ۲۴۳ (دو مورد)، ۲۴۵، ۲۴۷، ۲۴۹، ۲۵۳ - ۲۵۴، ۲۵۸ - ۲۵۹، ۲۶۶، ۲۶۷ (دو مورد)، ۲۶۸ - ۲۶۹، ۲۷۲ - ۲۷۴، ۲۸۴، ۳۰۷، ۳۵۲، ۳۵۹، ۳۷۹، ۳۹۱، ۴۰۷، ۴۱۵، ۴۱۸، ۴۲۶ (دو مورد)، ۴۲۷، ۴۳۲، ۴۳۴ - ۴۳۵، ۴۳۷، ۴۴۱، ۴۴۳ - ۴۴۴، ۴۴۵ (دو مورد)، ۴۷۲ - ۴۷۳، ۴۷۵ - ۴۷۶، ۴۷۹، ۴۸۵، ۴۹۰؛ ج۶، ص۴۱، ۶۰، ۶۹، ۷۲، ۷۹، ۸۲ - ۸۳، ۸۹، ۱۰۹ (دو مورد)، ۱۱۰، ۱۱۴، ۱۱۷ - ۱۱۸، ۱۲۳، ۱۲۶، ۱۳۶، ۱۳۹، ۱۴۴ - ۱۴۷، ۱۶۳ - ۱۶۴، ۱۷۰، ۱۷۱ (دو مورد)، ۱۷۸، ۱۸۰، ۱۸۲ (دو مورد)، ۱۸۷، ۱۹۷، ۲۰۵، ۲۱۲ - ۲۱۳، ۲۱۶ - ۲۱۷، ۲۲۷، ۲۳۱، ۲۳۳ - ۲۳۴، ۲۳۶، ۲۳۸، ۲۴۵ (دو مورد)، ۲۶۰، ۲۶۷، ۲۷۲، ۳۸۳، ۴۸۱، ۵۰۲، ۵۳۴، ۵۵۲؛ ج۷، ص۴، ۳۴، ۴۱، ۵۶، ۱۳۴، ۱۴۱، ۱۵۱، ۱۶۰، ۱۶۳، ۱۶۹، ۱۹۳، ۱۹۶ - ۱۹۷، ۲۰۶، ۲۲۴، ۲۲۷، ۲۳۶، ۲۴۰، ۲۵۱، ۲۷۴، ۲۷۹، ۲۹۰، ۲۹۸ (دو مورد)، ۳۰۴، ۳۱۱، ۳۱۸، ۳۲۲، ۳۲۶، ۳۲۸، ۳۵۱، ۳۵۳، ۳۵۶، ۳۶۰، ۳۷۰، ۳۸۶، ۳۹۰، ۳۹۳، ۴۱۵، ۴۴۱ (دو مورد)، ۴۴۹ - ۴۵۰، ۴۵۳، ۴۵۶.
3.. تحويل در اين سند و سند بعدى به اين صورت است: [۱] علي بن ابراهيم، عن أبيه، عن ابن ابي عمير، عن حماد بن عثمان، عن عبيد الله الحلبي. [۲] علي بن ابراهيم، عن ابيه، عن ابن ابي عمير، عن حماد بن عثمان، عن محمد بن مسلم.
4.. الكافي، ج۷، ص۴۸.
5.. همان، ج۵، ص۴۹۰؛ ج۶، ص۱۶۴، ۱۹۷؛ ج۷، ص۴، ۱۶۹.
6.. حماد بن عثمان عطف به جميل است و ابن ابي عمير از هر دو نقل نموده است.
7.. الكافي، ج۷، ص۳۲.
8.. در تهذيب الأحكام (ج۶، ص۲۲۹، ح۴) در نقل همين روايت با سند فوق آمده است: «عن حماد، عن الحلبي و جميل و هشام». به قرينه سند قبل و با توجه به اينكه در سند، هيچ روايتى جميل به عنوان راوى از حلبي نيامده، ميتوان پي برد که در سند الکافي نيز به جاى «الحلبي عن»، بايد «الحلبي و» صحيح باشد. از نظر طبقه نيز جميل با حماد در يک طبقه است، بنا بر اين، سند مذکور تحويل شده و ابن أبي عمير از «حماد از حلبي» و «جميل» و «هشام» روايت ميکند.
9.. الكافي، ج۷، ص۴۱۵.
10.. در وسائل الشيعة (ج۲۹، ص۱۹۵، ح۳۵۴۳۱) در سند اين روايت آمده: «عن جميل و عن حماد عن الحلبي». هر چند در برخي اسناد کافي (ج۵، ص۳۷۵، ۴۲۱؛ ج۶، ص۱۵۸؛ ج۷، ص۱۱۰) عبارت جميل بن دراج و حماد بن عثمان آمده است، اما با توجه به پانوشت پيشين، ظاهراً جميل مستقيماً از امام( روايت ميکند. جالب توجه است که كلينى در همان صفحه و به همين سند، مضمون همين حديث را جداگانه از جميل روايت ميکند.
11.. الكافي، ج۷، ص۲۸۱.