موقعيت بسيار ويژه اى را دارا است، چون:
الف. وى پس از امام معصوم، از بزرگ ترين امامزاده هايى است كه زيارت شده اند.
ب. بسيارى از صالحان، سالكان و عالمان بزرگ تشيّع وصيت كرده اند كه در جوار حضرت عبدالعظيم به خاك سپرده شوند و آرزوى اين همجوارى نشان عظمت حضرت عبدالعظيم است.
پ. در تاريخ سياسى ايران، بسيارى از گلايه مندان از حكومتها و يا كسانى كه مورد تعقيب سلطه ها بوده اند، در حرم عبدالعظيم حسنى بست مى نشسته اند و شكوه حرم عبدالعظيم و احترام و حرمت آن مانع از تعقيب و شكنجه وآزار آنان مى شد.
ت. عنايت يافته گان و توسل جسته گان به قبر عبدالعظيم حسنى در طول تاريخ بسيارند و اين عنايتها و كرامتها نشان مقام عظيم حضرت عبدالعظيم است.
حضرت عبدالعظيم حسنى از معدود ساداتى است كه هم جلالت قدر فوق العاده اى داشته و هم قبرشان مشخص و معروف بوده است؛ چرا كه عده اى از نوادگان امامان(ع) چندان برجسته نيستند و عده اى كه شخصيت فوق العاده دارند، قبرشان مشخص نيست و در محل قبر آنان اختلاف است، چون على بن جعفر، ولى حضرت عبدالعظيم هم شخصيت بلندمرتبه اى دارد و هم قبرش قطعى، مشخص و معين است. اين دو جهت، قبر اين سلاله پيامبر را برجسته و ملجأ ساخته است.

۲۰. زيارت حضرت عبدالعظيم حسنى(ع)

صاحب بن عبّاد درباره فضيلت زيارت حضرت عبدالعظيم مى نويسد:
دخل بعض أهل الري على أبي الحسن صاحب العسكر(ع) فقال: أين كنت؟ فقال: زرت الحسين صلوات الله عليه.
فقال: أما إنّك لو زرت قبر عبدالعظيم عندكم. لكنت كمن زار الحسين(ع)؛ ^۱