هشتم. زنان

در روايات حضرت عبدالعظيم، گذشته از رواياتى كه درباره احكام زنان بود، رواياتى نيز در شأن و جايگاه زن و اشاراتى به راه سعادت و شقاوت زنان ديده مى شود.
در روايتى در شأن سيده زنان عالم ،حضرت فاطمه زهرا(س)، نام فاطمه تفسير شده، كه او را به جهت بريده شدن از هر گونه شرى چنين نام داده اند. ^۱
و درباره زنان حامله دلسوز و مهربان فرموده اند:
اگر مرتكب گناه نشوند، نمازگزارانشان داخل بهشت مى شوند. ^۲
از مهم ترين روايات درباره زنان، روايتى طولانى است كه حضرت عبدالعظيم به نقل از امام جواد(ع) و ايشان با ذكر سند از پدران و اجدادشان از اميرالمؤمنين(ع) نقل كرده اند كه من و فاطمه بر پيامبر وارد شديم و ايشان مى گريستند، وقتى سبب را پرسيدم، آن حضرت نقل كرد كه در معراج، زنانى از امتم را ديدم كه عذاب مى شدند و به تفصيل، عذابهاى مختلف هر دسته از زنان را شرح كردند.
پس حضرت فاطمه پرسيدند، چه اعمالى موجب اين عذابها بودند؟ و آن حضرت يكايك گناهانى راكه موجب عذاب آن زنان بود برشمردكه عبارت بودند از:
عدم حجاب در مقابل نامحرم، اذيت شوهر، عدم تمكين از شوهر، خروج از منزل بدون اجازه شوهر، زينت براى مردم، عدم نظافت و عدم غسل و كوچك شمردن نماز، حامله از زنا، زناكار، واسطه زنا، سخن چينى و دروغگويى، نوحه گرى و حسادت.
و در نهايت، آن حضرت فرمودند:

۰.واى بر زنى كه شوهرش را ناراحت كند و خوشا به حال زنى كه شوهرش از او راضى باشد. ^۳