منظورش مكتبها و فرقه هاى انحرافى است كه همواره بر محور خودخواهى بوده و هست.
نيز از امام باقر(ع) در تفسير آيه شريفه: «كذَّبُوا بِ آياتِنا كُلِّها»، ^۱ چنين نقل مى كند:

۰.يعنى الأوصياء كلّهم؛ ^۲ منظور از تكذيب آيات خدا، نپذيرفتن اولياى خداست، تمامى آنان.

۲. محبت الهى

سير زندگانى عبدالعظيم و مهاجرتش از زادگاه و ديار آبا و اجدادى و دست شستن از نعمتها و امتيازهاى وطن و ايثار و فداكاريهاى فراوان در راه خدا، انسان را به ياد ياران مخلص پيامبر(ص) مى اندازد كه براى خدا هجرت كردند و با دست خالى و پاى برهنه و دل كندن از كسب و كار و خانه و زندگى در جمع خويشان و گزينش آينده اى پرخوف و خطر، نقد جان بر كف اخلاص نهادند و دل در گروِ محبت خدا نهادند.
راستى اگر ايمان و محبت خدا نبود، چگونه قابل تصور بود كه ايشان خود را به آب و آتش زند و از مدينه به عراق و از آن جا به رى برسد.
اينك نگاهى به برخى از روايات مسند حضرت عبدالعظيم مى اندازيم.

۰.قال رسول اللّه(ص) للناس و هم مجتمعون عنده: أحبّوا اللّهَ لِما يَغْدُوكم به مِن نِعَمة، و أحبّوني للّه تعالى، و أحبّوا قرابتي لي؛ ^۳

۰.به خدا عشق بورزيد، زيرا هر روزه به شما نعمت مى دهد و مرا براى خدا دوست بداريد و به نزديكانم براى من محبت كنيد.

اين روايت، تفسير آيه هاى شريفه قرآنى در باب محبت است؛ مانند: «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ» ^۴ و آيه شريفه «والَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبَّّا لِلّهِ». ^۵